نبردناو بیسمارک
From Wikipedia, the free encyclopedia
بیسمارک (به آلمانی: Die Bismarck) اولین نبردناو از دو نبردناو کلاس بیسمارک بود که برای کریگسمارینه ساخته شد. این نبردناو به نام اتو فون بیسمارک، قدرت اصلی پشت اتحاد آلمان در ۱۸۷۱ نامگذاری شد، کار روی کشتی در کشتیسازی بلوم و ووس در هامبورگ در ژوئیهٔ ۱۹۳۶ شروع شد و دو و نیم سال بعد در فوریهٔ ۱۹۳۹ به آب انداخته شد. کار ساخت در اوت ۱۹۴۰ به پایان رسید، که وارد خدمت در ناوگان آلمان شد. بیسمارک و کشتی خواهرش تیرپیتس بزرگترین نبردناوهایی بودند که تا آن موقع توسط آلمان ساخته شده بودند و دو تا از بزرگترین کشتیهای ساخته شده توسط قدرتهای اروپایی بودند.
بیسمارک در ۱۹۴۰ | |
پیشینه | |
---|---|
مالک | |
نامگذاری: | اتو فون بیسمارک |
سازنده: | بلوم و ووس آلمان، هامبورگ |
آباندازی: | ۱ ژوئیهٔ ۱۹۳۶ |
آغاز کار: | ۱۴ فوریهٔ ۱۹۳۹ |
اعزام: | ۲۴ اوت ۱۹۴۰ |
سرنوشت: |
در ۲۷ مه ۱۹۴۱ در اقیانوس اطلس شمالی غرق شد. ۴۸°۱۰′ شمالی ۱۶°۱۲′ غربی |
مشخصات اصلی | |
کلاس و نوع: | نبردناو کلاس بیسمارک |
وزن: |
|
درازا: |
|
پهنا: | ۳۶ متر (۱۱۸ فوت) |
آبخور: | ۹٫۳ متر |
پیشرانه: |
|
سرعت: | ۳۱٫۱ گره دریایی |
برد: | ۸٬۸۷۰ مایل دریایی (۱۶٬۴۳۰ کیلومتر؛ ۱۰٬۲۱۰ مایل) با سرعت ۱۹ گره (۳۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۲۲ مایل بر ساعت) |
خدمه تکمیلی: |
|
مهمات: |
|
زره: |
|
هواپیماهای قابل حمل: | ۴ × هواگرد آبنشین آرادو آر ۱۹۶ |
تجهیزات هوانوردی: | یک پرتابکننده هواپیمای دوسویه |
طی هشت ماه دوران خدمتش به فرماندهی افسر فرماندهاش کاپیتان ارنست لیندمان، بیسمارک فقط در یک مأموریت تهاجمی در مه ۱۹۴۱ با نام رمز راینوبونگ شرکت کرد. کشتی به همراه ناو سنگین پرینتس اویگن (Prinz Eugen)، باید به اقیانوس اطلس وارد میشدند تا بتوانند به خطوط کشتیرانی متفقین از آمریکای شمالی به بریتانیای کبیر حمله کنند. دو کشتی بارها در سواحل اسکاندیناوی شناسایی شدند و واحدهای نیروی دریایی بریتانیا برای سد کردن راه این دو اعزام شدند. در نبرد تنگهٔ دانمارک، بیسمارک با رزمناو اچاماس هود، ناو افتخارآمیز نیروی دریایی سلطنتی درگیر شد و آن را غرق کرد و نبردناو اچاماس پرنس آو ولز را وادار به عقبنشینی کرد. بیسمارک خودش سه بار مورد اصابت قرار گرفت و دچار نشت سوخت از مخزنش شد.
تخریب هود موجب تعقیبی بیامان توسط نیروی دریایی سلطنتی شامل دهها کشتی جنگی شد. دو روز بعد، در حالی که در مسیر ایمنی نسبی فرانسه ویشی قرار داشت، بیسمارک توسط اژدرافکنهای دوبالهٔ قدیمی فیریسوردفیش از ناو هواپیمابر اچاماس آرک رویال مورد حمله قرار گرفت، یکی از آنها موفق شد که منجر به از کار افتادن سیستم سکان کشتی شود. در نبرد نهاییاش در صبح روز بعد، بیسمارک مورد بمباران مداوم از سوی ناوگان بریتانیا قرارگرفت و توسط خدمهٔ خود تخریب و با از دست رفتن زندگیهای بسیار غرق شد. بیشتر کارشناسان معتقدند که آسیب نبرد در نهایت میتوانست منجر به غرق شدن بیسمارک شود. در ژوئن ۱۹۸۹، چند سال پس از کشف لاشهٔ تایتانیک، رابرت بالارد لاشهٔ بیسمارک را نیز پیدا کرد که از آن زمان به بعد مورد بررسیهای متعدد در کاوشهای دیگر شدهاست.