نبرد سکیگاهارا
From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد سِکیگاهارا (به ژاپنی: 関ヶ原の戦い Sekigahara no Tatakai) نبردی سرنوشتساز در ۲۱ اکتبر ۱۶۰۰ میلادی، در منطقه فعلی سکیگاهارا در استان گیفو، در پایان دوره سنگوکو بود. این نبرد مابین نیروهای توکوگاوا ایهیاسو به همراهی خاندانهای شرق ژاپن با وفاداران به خاندان تویوتومی به رهبری ایشیدا میتسوناری و بسیاری از خاندانهای غرب ژاپن انجام شد که چندین نفر از سپاه غربی قبل یا در طول نبرد فرار کردند و منجر به پیروزی توکوگاوا شد. نبرد سِکیگاهارا بزرگترین نبرد تاریخ فئودالی ژاپن بود و اغلب به عنوان مهمترین نبرد داخلی در نظر گرفته میشود.
در بهار سال ۱۶۰۰ ایهیاسو آگاه شد که اوئهسوگی کاگهکاتسو یکی از اعضای شورای حکومتی به قلمروی خود در شمال ژاپن برگشته و در حال تدارک نظامی و جمعآوری ساموراییهاست. او از اوئهسوگی کاگهکاتسو خواست که جهت توضیح نزد او بیاید اما کاگهکاتسو به امر او اعتنایی نکرد. این برای ایهیاسو به معنای اعلام جنگ بود. در ژوئن ۱۶۰۰ ایهیاسو و نیروهایش برای جنگ با خاندان اوئهسوگی به سمت آیزو در شمال ژاپن حرکت کردند. ایهیاسو قبل از رسیدن به محدوده اوئهسوگی در اویاما، دریافت که میتسوناری و متحدانش نیروهایشان را علیه او به حرکت درآوردهاند. او حمله به آیزو را در همان روز متوقف کرد و به قلعه ادو برگشت و بیش از هر اقدام دیگر نامهنگاری به دایمیوهای ژاپن جهت پیوستن آنان به سپاه شرقی را مدنظر قرار داد.
نبرد سکیگاهارا در واقع بخشی از یک لشکرکشی کامل نظامی به نام لشکرکشی سکیگاهارا بود. در این جریان، هر دو طرف قبل از این نبرد، نبردهای دیگری را انجام دادند، قلعههای دشمن را محاصره کردند و برای کنترل راههای ارتباطی اصلی مبارزه کردند تا از برتری بر دشمن اطمینان حاصل کنند. نبرد اصلی در ساعت ۸ صبح ۲۱ اکتبر ۱۶۰۰، مجموع تقریبی ۱۶۰٬۰۰۰ سرباز، که رودرروی هم صفآرایی کرده بودند، آغاز شد. مهمترین عامل شکست سپاه غربی در روز نبرد، خیانت کوبایاکاوا هیدهآکی به همراه چند فرمانده دیگر و پیوستن آنها به نیروهای ایهیاسو دانسته میشود. نبرد سکیگاهارا در ساعت ۲ بعدازظهر با پیروزی مطلق توکوگاوا ایهیاسو پایان یافت و سپاه غربی در هم کوبیده شد.
پیروزی «ارتش شرقی» به رهبری ایهیاسو باعث شد تا او در تاریخ به عنوان «آخرین متحد کننده بزرگ ژاپن» در کنار اودا نوبوناگا و تویوتومی هیدهیوشی ثبت شود. علاوه بر این، راه را برای او هموار کرد تا عنوان شوگون، بالاترین مقام سیاسی و نظامی ژاپن در آن دوران را به دست آورد. توکوگاوا ایهیاسو سه سال دیگر طول کشید تا موقعیت قدرت خود را بر خاندان تویوتومی و دایمیوهای مختلف تثبیت کند، اما نبرد سکیگاهارا بهطور گسترده به عنوان آغاز غیررسمی شوگونسالاری توکوگاوا در نظر گرفته میشود که برای دو قرن و نیم دیگر بر ژاپن حکومت کرد تا اینکه در سال ۱۸۶۸ سرنگون شد.