نشانگان آسپرگر
اختلال رشد عصبی / From Wikipedia, the free encyclopedia
نشانگان آسپرگر یا سندرم آسپرگر (به انگلیسی: Asperger syndrome) یک نوع اختلال رشد عصبی است که با مشکلات قابل توجه در ارتباط بین فردی و ارتباط غیرکلامی و ارتباط چشمی مستقیم و اشکال در انجام حرکات پیچیده فیزیکی مانند رقص، مشخص میشود، که معمولاً به همراه علایق و رفتارهای وسواسی و تکراری است. بهره هوشی (iQ) در این افراد بالاتر از میانگین جامعه است و استعداد فوقالعاده خوبی در ریاضیات و تحلیل، کامپیوتر و حتی علوم انسانی دارند. برعکس افراد عادی، از کلیات به سمت جزئیات میروند و معمولاً در افکار خود غرق میشوند و دارای تفکرات عمیق و تصویرسازی ذهنی قوی و تخیلی قوی مانند نسخهٔ پیشرفته یک سیستم واقعیت مجازی و فراتر از آن هستند. نخستین بار در سال ۱۹۴۴ پزشک اتریشی به نام هانس آسپرگر با انتشار مقالهای آن را توصیف کرد.[1][2]
نشانگان آسپرگر | |
---|---|
علایق محدود یا رفتارهای تکراری، مانند علاقه این پسر به مدل اسباب بازی یک مولکول، ممکن است از ویژگیهای آسپرگر باشد. | |
تخصص | روانپزشکی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | F84.5 |
آیسیدی-۹-سیام | ۲۹۹٫۸۰ |
اُمیم | ۶۰۸۶۳۸ |
دادگان بیماریها | 31268 |
مدلاین پلاس | 001549 |
ئیمدیسین | ped/۱۴۷ |
پیشنت پلاس | aspergers-syndrome نشانگان آسپرگر |
سمپ | F03.550.325.100 |
نشانگان آسپرگر به صورت شکل ملایمی از طیف اوتیسم شمرده میشود، و وجه تمایز آن، حفظ مهارتهای تکلمی و بهرهٔ هوشی (iQ) بالاتر از میانگین جامعه و حافظه بلندمدت قوی است و مورد تمایز دیگر خودآگاهی این افراد نسبت به شرایط خود و آزادانه صحبت کردن دربارهٔ محدودیتها است؛ هرچند بعضی از پژوهشها نشاندهندهٔ تفاوت اساسی بین سندرم آسپرگر و اوتیسم با عملکرد بالا است.[3]