نواب اوده
From Wikipedia, the free encyclopedia
نواب اَوَدْهْ (به اردو: اودھ) عنوان حاکمانی بود که طی سالهای ۱۷۲۲ تا ۱۸۵۸ میلادی بر منطقه اوده در شمال هند حکومت میکردند. این خاندان شیعه مذهب بود و به دودمانی ایرانی الاصل از نیشابور تعلق داشتند.[1] بنیانگذار این سلسله سعادتعلیخان نیشابوری بود.
اطلاعات اجمالی نواب اوده, پایتخت ...
نواب اوده | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۷۲۲–۱۸۵۸ | |||||||||||
پرچم | |||||||||||
نقشه دولت اوده ۱۷۹۵ میلادی | |||||||||||
پایتخت | فیضآباد لکهنو | ||||||||||
زبان(های) رسمی | اردو | ||||||||||
دین(ها) | اسلام شیعه | ||||||||||
• ۱۷۲۲ | سعادتعلیخان (اولین) | ||||||||||
• ۱۸۵۸ | برجیس قدر (آخرین) | ||||||||||
تاریخ | |||||||||||
• بنیانگذاری | ۱۷۲۲ | ||||||||||
• فروپاشی | ۱۸۵۸ | ||||||||||
واحد پول | روپیه | ||||||||||
|
بستن