نیو هورایزنز
From Wikipedia, the free encyclopedia
نیو هورایزُنز (به انگلیسی: New Horizons) که در محافل علمی ایران افقهای نو نیز نامیده میشود، فضاپیمای روباتیکِ ناسا و بخشی از برنامههای فضایی مرزهای نو است که در ۱۹ فوریهٔ ۲۰۰۶ میلادی بهسوی کمربند کویپر حرکت کرد. این کاوشگر فضایی که آن را کاوشگر بینسیارهای یا «سیارهپیما» هم خواندهاند، نخستین فضاپیمایی است که بهسوی پلوتو پرواز کرد و به مطالعه دربارهٔ این سیارهٔ کوتوله و پنج ماهِ تا کنون شناختهشدهٔ آن، بهویژه شارون، پرداخت. ماههای دیگرِ شناختهشدهٔ پلوتو: نیکس، و هیدرا و همچنین پی۴ و پی۵ هستند که اکنون به نامهای سربروس و استوکس نامگذاری شدهاند. آزمایشگاه فیزیک عملیِ دانشگاه جانز هاپکینز در این پروژه با مؤسسه تحقیقات جنوب غربی که پیمانکار اصلی این پروژه است از طریق تیم ویژهای به رهبری آلن استرن همکاری دارد. افقهای نو نتیجهٔ سالها کار و تلاش بر روی پروژههای مختلفی است که از دهه ۱۹۹۰ فرستادن فضاپیمایی به سوی پلوتو در جریان بودهاست.
افقهای نو ویژگیهای سیارهشناختیِ پلوتو و ماههای آن را بررسی و دادهبرداری کرده و یافتههای خود را تدریجاً و در خلال کارهای دیگر خود ظرف ماهها و سال آینده به زمین گزارش میکند. سفر طولانی این کاوشگر فضایی با رسیدن به پلوتو خاتمه نمییابد، بلکه طبق برنامهریزیهای ازپیشانجامگرفته، کاوشگر فضایی افقهای نو پس از گذر از کنار پلوتو به سراغ کمربند کویپر خواهد رفت تا دستکم با یکی از اجرام این کمربند نیز دیدار کند.
این کاوشگر بالاخره در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵ (۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ خورشیدی) از کنار پلوتو گذشت و بهسوی کمربند کویپر رهسپار شد.[1]
گونه مأموریت | مدارگرد پلوتو |
---|---|
اپراتور | ناسا |
شناسهٔ کوسپار | 2006-001A |
شماره ستکات | ۲۸۹۲۸ |
وبگاه | |
مدت مأموریت | مأموریت مقدماتی: ۹٫۵ سال ۱۸ سال، ۳ ماه و ۴ روز سپری شده |
ویژگیهای فضاپیما | |
سازنده | مؤسسه تحقیقات جنوب غربی APL) SwRI) |
جرم پرتاب | ۴۷۸ کیلوگرم (۱٬۰۵۴ پوند) |
توان | ۲۲۸ وات |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶ (۲۰۰۶-۰۱-۱۹) ۱۹:۰۰ یوتیسی (۱۸ سال، ۳ ماه و ۴ روز پیش) |
موشک | اتلس ۵ ۵۵۱ |
سایت پرتاب | پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال، فلوریدا، ایالات متحدهٔ آمریکا |
پیمانکار | ILS |
پرواز از کنار ماه | |
نزدیکترین فاصله | ۲۰ ژانویه ۲۰۰۶ (۲۰۰۶-۰۱-۲۰) ۰۴:۰۰ یوتیسی (۱۸ سال، ۳ ماه و ۳ روز پیش) |
فاصله | ۱۸۹٬۹۱۶ کیلومتر (۱۱۸٬۰۰۸ مایل) |
پرواز از کنار سیارک ۱۳۲۵۲۴ (اتفاقی) | |
نزدیکترین فاصله | ۱۳ ژوئن ۲۰۰۶ (۲۰۰۶-۰۶-۱۳) ۰۴:۰۵ یوتیسی (۱۷ سال، ۱۰ ماه، ۱ هفته و ۳ روز پیش) |
فاصله | ۱۰۱٬۸۶۷ کیلومتر (۶۳٬۲۹۷ مایل) |
پرواز از کنار مشتری (با کمک گرانش) | |
نزدیکترین فاصله | ۲۸ فوریه ۲۰۰۷ (۲۰۰۷-۰۲-۲۸) ۰۵:۴۳:۴۰ یوتیسی (۱۷ سال، ۱ ماه، ۳ هفته و ۵ روز پیش) |
فاصله | ۲٬۳۰۰٬۰۰۰ کیلومتر (۱٬۴۰۰٬۰۰۰ مایل) |
پرواز از کنار پلوتو | |
نزدیکترین فاصله | ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ (۲۰۱۵-۰۷-۱۴) ۱۱:۴۹:۵۹ یوتیسی (−۳٬۲۰۷ روز پیش) |
فاصله | ۱۲٬۵۰۰ کیلومتر (۷٬۸۰۰ مایل) |
در ۲۵ اکتبر سال ۲۰۱۶، ساعت ۲۱:۴۸ UTC، آخرین اطلاعات ثبت شده از پرواز کناری پلوتو توسط کاوشگر نیوهورایزنز را زمین دریافت کرد و ناسا اعلام کرد که اطلاعات بیشتری از این پس از پلوتو دریافت نخواهد شد.[2] پس از تکمیل پرواز کناری پلوتونی خود،[3] این کاوشگر با انجام یک مانور به سوی آلتیما ثولی (486958) 2014 MU69 تغییر مسیر داد[4] که در تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۹؛ در حالی که در فاصلهٔ ۴۳٫۴ واحد نجومی از خورشید قرار داشت، این پرواز کناری صورت گرفت.[4]
در ۱ ژانویه ۲۰۱۹ نیوهورایزنز با پرواز در مجاورت جسم فرانپتونی آلتیما ثولی ویژگیهای زمین شناختی و ریخت شناختی آن را مطالعه کرد.[5][6] در اوت ۲۰۱۸ نیز، ناسا بر پایهٔ نتایج آلیس طیفسنج فرابنفش کاوشگر افقهای نو اعلام کرد که در «افقهای نو» وجود یک «دیوارهٔ هیدروژنی» در لبههای بیرونی سامانهٔ خورشیدی را تأیید میکند. این «دیوار» ابتدا در سال ۱۹۹۲ توسط دو فضاپیمای وویجر ۱ و وویجر ۲ کشف شدهبود.