همچسبیده
From Wikipedia, the free encyclopedia
همچسبیده (به انگلیسی: coherer) یک شکل ابتدایی از آشکارساز سیگنالهای رادیویی بود که در اولین گیرندههای رادیویی در دوره تلگراف بیسیم در آغاز قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از آن در رادیو مبتنی بر یافتههای ۱۸۹۰ فیزیکدان فرانسوی ادوار برانلی و تطبیق سایر فیزیکدانان و مخترعان طی ده سال بعد بود. این قطعه از یک لوله یا کپسول تشکیل شدهاست که حاوی دو الکترود است که در فاصله کمی با برادههای فلزی سست در فضای مابین قرار دارند. هنگامی که یک سیگنال فرکانس رادیویی به دستگاه اعمال میشود، ذرات فلزی به هم میچسبند یا «همچسبیده» میشوند، مقاومت بالای اولیه قطعه را کاهش میدهند، در نتیجه اجازه میدهد جریان مستقیم بسیار بیشتری از طریق آن جریان یابد. در یک گیرنده، جریان زنگ یا ضبط نوار کاغذ مورس را فعال میکند تا یک سیگنال دریافت شده را ضبط کند. پس از اتمام سیگنال (پالس)، برادههای فلزی در همچسبیده رسانا باقی ماندند به طوری که با ضربه زدن به آن با گیرهای که توسط یک الکترومغناطیس تحریکشده، هربار که سیگنال دریافت میشود، میبایست «ناهمچسبیده» شده در نتیجه همچسبیده به حالت اولیه بازمیگردد. همچسبیدهها تا حدود سال ۱۹۰۷، هنگامی که توسط الکترولیتی حساسیت بیشتر و آشکارساز کریستالی جایگزین شدند، در استفاده گسترده قرار داشتند.