هنر بینالنهرین
From Wikipedia, the free encyclopedia
هنر میانرودان یا هنر بینالنهرین، دربردارندهٔ هنر بابلی، هنر سومری، هنر آشوری و هنر اکدی در عصر مفرغ میباشد که بعدها بابل نوین و آشور نوین در عصر آهن ادامه دهنده هنر آنها بودند. به دنبال پیروزیهای مکرّر و قدرت یافتن برخی از دولتشهرهای این منطقه تدریجاً دو پادشاهی گسترده در جنوب، نخست سومر و سپس بابل؛ و نیز دو پادشاهی بزرگ در شمال میانرودان، نخست اکدّ و به دنبال آن آشور پایدار و تاریخساز شدند.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
بین النهرین معمولاً به عنوان گهواره تمدن در جهان شناخته میشود و قدیمیترین اتفاقات بشری و فرهنگی از جمله اولین خط نوشتاری در این منطقه دیده میشود. هنر میانرودان با هنر مصر باستان در منطقه اوراسیا رقابت پیچیده و بزرگی داشت تا اینکه در قرن ششم پیش از میلاد تمدن هخامنشی این تمدن را فتح و نابود کرد. انواع مختلفی از مجسمههای کوچک و بزرگ از جنس ماسه سنگ و همچنین نقاشیهای متفاوت بر روی اشیای کاربردی مثل ساز و صندوقچه و همچنین تعداد زیادی مهرهای سیلندری با ترکیب بندیهای داستانی از این منطقه به جا مانده است.[2]