پراش نوترون
کاربرد پراگندگی نوترونی برای تعیین ساختار اتمی یا مغناطیسی ماده / From Wikipedia, the free encyclopedia
پراش نوترون یا پراکندگی الاستیک نوترونی، (به انگلیسی: Neutron diffraction) کاربرد پراکندگی نوترون در تعیین ساختار اتمی یا مغناطیسی یک ماده است. نمونه ای که مورد بررسی قرار میگیرد در پرتوی نوترونهای حرارتی یا سرد قرار میگیرد تا الگوی پراش به دست آید. این الگو اطلاعاتی از ساختار ماده را به نمایش میگذارد. این تکنیک به پراش اشعه X شبیه است. اما به علت ویژگیهای مختلف پراکندگی، نوترونها و اشعه X اطلاعات مکملی را نشان میدهند: اشعه ایکس برای تجزیه و آنالیز سطحی مناسبتر است، زیرا اشعه ایکس قوی، از تابش سنکروترون برای عمق پایین یا نمونههای نازک مناسب است. اما، نوترونهایی که عمق نفوذ زیادی دارند، برای نمونههای سوا مناسبتر هستند.[1]