پیشرانه هستهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیشرانه هستهای فضاپیما (انگلیسی: Nuclear propulsion) شامل طیف گستردهای از روشهای پیشرانه است که از نوعی واکنش هسته ای به عنوان منبع اصلی انرژی خود استفاده میکنند. ایدهٔ استفاده از مواد هستهای برای پیشرانه به اوایل قرن بیستم برمیگردد. در سال ۱۹۰۳ این فرضیه مطرح شد که ماده رادیواکتیو، رادیوم، ممکن است سوخت مناسبی برای حرکت موتورها، هواپیماها و قایقها باشد.[1] اچ. جی. ولز این ایده را در کار داستانی خود با عنوان «جهان آزاد شده» در سال ۱۹۱۴ مطرح کرد.[2]