کاربر:Amir Eftekhari Milani/تمرین n
From Wikipedia, the free encyclopedia
پرسفونه یا پرسفون (در فارسی به اشکال پرسفن و پرسفنه نیز نوشته شدهاست) (به یونانی: Περσεφόνη) (به انگلیسی: Persephone /pərˈsɛfəni/; pər-SEF-ə-nee) در اسطورههای یونان دختر زئوس، خدای خدایان[persian-alpha 1] و دِمِتِر، الههٔ حاصلخیزی و باروری زمین،
اساطیر یونان باستان | ||||
پرسفونه | ||||
---|---|---|---|---|
یونانی: | Περσεφόνη | |||
عنوان: | ملکه هادس | |||
جنسیت: | مؤنث | |||
پدر: | زئوس | |||
مادر: | دمتر | |||
همسر: | هادس | |||
فرزندان: | زاگرئوس | |||
وابستگان: | آریون | |||
|
و ملکهٔ جهان زیرین[5]
و همسر خدای مردگان و جهان زیرین، هادس
است.
البته در بعضی روایات هم او را دختر زئوس و استیکس،[persian-alpha 3] الههٔ رودخانههای زیرزمینی معرفی کردهاند.[6][persian-alpha 4]
او را کورئه یا کوره (Kore /ˈkɔ:ri:/; KOR-ee) ـ به معنای دوشیزه یا باکره یا دختر ـ نیز مینامیدند، چرا که یونانیان بر این باور بودند که ملکهٔ دنیای مردگان نباید صاحب فرزندی شود؛ و یا اینکه وی هنگامی که به دنیای زیرین هبوط کرد، دختری باکره بودهاست. هومر او را به صورت شاهزادهخانمی باشکوه و معظم و نیرومند و مهیب، و به شکل بانویی هراسناک و معزز و محترم و متبرک و شاهانه توصیف میکند که لعن و نفرینهای زندگان را در مورد ارواح مردگان به اجرا درمیآورَد. او از طریق ربوده شدنش توسط هادس و سپس ازدواجش با او، تبدیل به ملکهٔ عالم زیرین و جهان اموات شد،[7][8]
و لقب پرسفونهٔ ترسناک و مهیب[persian-alpha 5] را پیدا کرد.[9]
رومیها او را با نام پروسِرپینا یا پروزِرپینه،[persian-alpha 6] به معنای دوشیزهٔ بهاران میشناسند.[10]
چنین پنداشته میشود که بخش نخست نام پرسفونه از واژهای به معنای نابود کردن گرفته شدهاست و بخش دوم آن در معنای نشان دادن و بیانگر نور و روشنایی است. پس در این صورت پرسفونه در معنای او که نور را نابود میکند یا کسی که نور را نابود ساخت میشود.[11]
و یا اینکه ریشهٔ قیدی به معنی پرتو درخشنده میباشد.[12]
دمتر پس از هبوط دخترش پرسفونه، خویشکاریِ زیرزمینیاش را به او واگذار کرد.[13]
البته پرسفونه ارتباطی نزدیک با مادر خود دارد و میتوان او را نیز مانند مادرش دمتر، الههٔ حاصلخیزی و باروری محسوب کرد و به خاطر همین ارتباط نزدیک، آنها را به عنوان دو دمتر یا دو الهه یا دو تسموفوریا در نظر میگیرند.[14]
ربوده شدن پرسفونه بهوسیلهٔ هادس، سنتی کهن و طریقتی عرفانی به نام اسرار الئوسیس را به وجود آورد.[15]