کارسینوم هپاتوسلولار
From Wikipedia, the free encyclopedia
کارسینوم هپاتوسلولار یا کارسینوم سلولهای کبدی (HCC[1]) شایعترین نوع سرطان کبد اولیه در بزرگسالان است و در حال حاضر شایعترین علت مرگ، در افراد مبتلا به سیروز است.[2] HCC سومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است.[3]
کارسینوم هپاتوسلولار | |
---|---|
نام دیگر | هپاتوما |
کارسینوم هپاتوسلولار در کالبدگشایی بیمار مبتلا به هپاتیت سی | |
تخصص | سرطانشناسی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
این بیماری در شرایط التهاب مزمن کبد رخ میدهد و بیشترین ارتباط را با عفونت هپاتیت ویروسی مزمن (هپاتیت ب یا سی) یا قرار گرفتن در معرض سمومی مانند الکل، آفلاتوکسین یا آلکالوئیدهای پیرولیزیدین دارد. برخی بیماریها مانند هموکروماتوز و نقص آنتیتریپسین آلفا-۱ بهطور قابل توجهی خطر ابتلا به HCC را افزایش میدهند. نشانگان سوخت و سازی و بیماری کبد چرب غیر الکلی نیز بهطور فزایندهای بهعنوان عوامل خطر برای HCC شناخته میشوند. مانند هر سرطان دیگری، درمان و پیشآگهی HCC بسته به ویژگیهای بافتشناسی تومور، میزان متاستاز و سلامت کلی بیمار، متفاوت است.[4]
اکثریت قریب به اتفاق ابتلا به این بیماری و کمترین میزان بقا پس از درمان در آسیا و آفریقای سیاه و در کشورهایی که هپاتیت ب بومی و شایع است، رخ میدهد. بسیاری از ساکنین این مناطق، از بدو تولد، مبتلا به هپاتیت هستند.
بروز HCC در ایالات متحده و سایر کشورهای در حال توسعه بهدلیل افزایش عفونتهای ویروس هپاتیت سی در حال افزایش است. این بیماری، بهدلایل نامشخصی در مردان بیش از چهار برابر زنان شایع است.[5]