گازی شدن زغالسنگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
گازی شدن زغالسنگ فرایند تولید گاز سنتز است. گازی متشکل از مونوکسید کربن (CO)، هیدروژن (H2)، دیاکسید کربن (CO2)، گاز متان (CH4) و بخار آب (H2O) که از زغالسنگ، آب، هوا یا اکسیژن است.
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=گازی شدن زغالسنگ}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
فرایند اکسید شدن زغالسنگ: زغالسنگ (s) + اکسیژن (g) ----> کربن دیاکسید (g) + آب (g) + گوگرد دیاکسید (g) + کربن مونو اکسید (g)
در گذشته، زغالسنگ برای تولید گاز زغالسنگ تبخیر میشد که به آن «گاز شهری (متان)» میگفتند. گاز زغالسنگ قابلیت احتراق دارد. این گاز قبل از کشف به عنوان منابع وسیعی از گاز طبیعی به دست آمده از نفت برای گرمایش و روشنایی شهری استفاده میشد.
تأسیسات مربوط به گازی شدن زغالسنگ در مقیاس بزرگتر، بیشتر به منظور تولید برق یا تولید مواد اولیهٔ شیمیایی است. بهطور مثال هیدروژن حاصل از فرایند گازی شدن زغالسنگ را میتوان در سنتز مواد مختلفی مانند آمونیاک یا تأمین انرژی در اقتصاد هیدروژن یا بهروزرسانی سوختهای فسیلی استفاده کرد.
گاز طبیعیای که از فرایند گازی شدن زغالسنگ بهدست میآید میتواند به عنوان سوخت در بخش حمل و نقل مورد استفاده قرار گیرد.[1]