بلندای مقیاس
From Wikipedia, the free encyclopedia
بلندای مقیاس[1] (انگلیسی: Scale height) در علوم جوی، علوم زمین و سیارهشناسی، به فاصله (عمودی یا شعاعی) گفته میشود که بر روی آن، یک کمیت فیزیکی بر پایه ضریب e (پایه لگاریتمهای طبیعی، تقریباً ۲٫۷۱۸) کاهش مییابد. بلندای مقیاس معمولاً با حرف H بزرگ نشان داده میشود،