آزمایش ادرار
From Wikipedia, the free encyclopedia
آزمایش ادرار یا آنالیز ادراری (به انگلیسی: Urinalysis) هنوز یکی از سادهترین روشهای آزمایشگاهی در طب بالینی است. ادرار نمونهای است که به فراوانی و به آسانی به دست میآید و متدولوژی برای آزمایش آن کاملاً ساده است. نتایج غیرطبیعی این آزمایش هرچند ممکن است ویژگی قابل توجهی نداشته باشد، اما از حساسیت خوبی در نشان دادن بیماریهای پارانشیم کلیه و مجاری ادراری برخوردار هستند. یک رسوب غیرطبیعی ادراری هرگز نباید نادیده گرفته شود مگر اینکه یک توضیح یا توجیه قابل قبول برای آن یافت شده باشد. طیفی از بیماریهای قابل درمان مانند عفونت پارانشیمال کلیه به ویژه توبرکلوز، نفریت اینترستیشیال آلرژیک یا نفروپاتی آنالژزیک اگر بدون آزمایش ساده ادراری رها شوند میتوانند به نارسایی مزمن کلیه منجر شوند. تظاهرات اولیه نئوپلاسم کلیوی قابل درمان ممکن است یک خون در ادرار هماچوری ساده باشد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (سپتامبر ۲۰۱۳) |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (سپتامبر ۲۰۱۳) |
آزمایش ادرار | |
---|---|
تخصص (پزشکی) | آسیبشناسی بالینی |
سرعنوانهای موضوعی پزشکی | D016482 |
کدهای دیگر | LOINC Codes for Urinalysis panels |
مدلاین پلاس | ۰۰۳۵۷۹ |
معمولاً آزمایش ادرار همزمان با کشت ادرار و نیز آزمایش آنتی بیوگرام (آزمایش حساسیت باکتریهای رشد نموده به آنتیبیوتیکها) انجام میشود.