باد خورشیدی
جریانی از ذرات باردار که از خورشید ساطع میشوند / From Wikipedia, the free encyclopedia
باد خورشیدی یا طوفان خورشیدی (به انگلیسی: Solar wind) جریانی از ذرات باردار (پلاسما) دارای انرژی هستند که از طرف خورشید به فضا در تمام جهات ساطع میشوند.
همین طوفانهای خورشیدی هستند که در برخورد با سطوح بالایی جو زمین باعث ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریانهای برق و سیستمهای ارتباطاتی میشوند. جریان متداول آن 1GA (یک گیگا آمپر) است.
ذرات بنیادی که به زمین برخورد میکنند، هم از خورشید و هم از بیرون از منظومهٔ خورشیدی سرچشمه میگیرند. ذرات باردار، عمدتاً از پروتون، الکترون و ذرات آلفا (هستهٔ هلیوم) تشکیل شدهاند و به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند. در فاصلهٔ زمین از خورشید، سرعت این باد خورشیدی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر بر ثانیه است. ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهمکنش میکنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصلهٔ زمین، حدود یکهزارم میدان مغناطیسی زمین است. ذراتی که از بیرون منظومهٔ خورشیدی میآیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.[1]