تخت سنگین
From Wikipedia, the free encyclopedia
تختِ سنگین بازماندههای شهری باستانی در سمت شمال آمودریا واقع در تاجیکستان در چند کیلومتری مرز با افغانستان است.
این محوطه باستانشناسی در ریزشگاه دو رود وخش و پنج در غرب آیخانم قرار گرفتهاست. این شهرک یکی از کلونی هایی است که اسکندر بنیان گذاشت و بعدا طی دروان سلوکی نیز به حیات خود ادامه داد. اوج دوران شکوه این شهرک در پادشاهی یونانی باختر رخ داد. باستانشناسان از این مقطع تاریخی محوطه ای کوچکتر از آیخانم، بجایمانده از دوره هِلِنی متعلق به سدههای سوم و دوم پیش از میلاد کشف کردهاند، که به همان اندازهٔ آیخانم دارای اهمیت است: نیایشگاهی که در بین مردمان محلی آنجا بنام تخت سنگین مشهور است. این ساحه ترکیبی از معبدی یونانی و آتشکدهٔ زرتشتی بوده، که نمایانگر این واقعیت است که در باختر دورهٔ هِلِنی (یونانی) دو رسم و سنت وجود داشتهاست. در تختِ سنگین شمار زیادی سکه (هدایای اهداشده به معبد) و تندیسها و سردیسهای واقعنمایانه چشمگیری کشف شدهاند: سردیسهای رنگآمیزیشده ساختِ محلی از مردان و موبدان، تندیسهای مرمرین ساختِ محلیِ مردی شبیه به اسکندر مقدونی (با کلاهخودی با نقشی از شیر) و تندیس یونانی مارسواس (در اسطورههای یونان، نوازنده فلوت است)، که احتمالاً مقصود از یک آیین محلی بوده، در داخل معبد پیدا شدهاست.