میتانی
تمدنی باستانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
تمدن میتانی یکی از تمدنهای باستانی آریایی در غرب ایران و شمال میان دو رود[1] و جنوب آناتولی بودهاند. میتانیها که مردمانی با زبان هندو ایرانی بودند.[2]در شمال میان دو رود در کنار سایر اقوام این مناطق ساکن بودند. صاحبنظران با توجه به اسناد و شواهد مختلف نظیر نامهای پادشاهان، دین، زبان و آثار بجا مانده، میتانیها را جزو نخستین گروه از اقوام آریایی میدانند که به فلات ایران و آناتولی وارد شدند.[3]
پادشاهی میتانی میتانیه Mitanni | |
---|---|
۱۵۰۰ پیش از میلاد–۱۳۰۰ پیش از میلاد | |
قلمرو پادشاهی میتانی در ۱۴۰۰ پیش از میلاد. | |
پایتخت | واشوکانی |
زبان(های) رایج | حوریا، هیتانی |
دین(ها) | پاگانیسم آیین هندوایرانی (سنگ نبشته میتانی) |
حکومت | پادشاهی مطلقه |
• ۱۵۰۰ ق. م | کیرتا |
• ۱۳۰۰ ق. م | شاتواره دوم |
دوره تاریخی | عصر آهن |
• بنیانگذاری | ۱۵۰۰ پیش از میلاد |
• فروپاشی | ۱۳۰۰ پیش از میلاد |
امروز بخشی از | ارمنستان ترکیه عراق سوریه ایران |
خاندان شاهی میتانی بعد از کاسیها بابل را گشوده و در سدههای ۱۲ تا ۱۵ پیش از میلاد در میانرودان فرمانروایی کردند. واژگان هند و اروپایی و نامهای هند و ایرانی زیادی میان میتانیها مشترک است؛ تمدن میتانی، تحت نفوذ فرهنگ هندو-آریایی بود و در فهرست خدایان میتانی، نام چهار خدا (میترا، ورونا، ایندرا، اشوینها) ذکر شده که اسمهای قدیمی دارند و در ریگ ودا هم ذکر شدهاست[4][5] و محتملا نشان از این دارد که میتانیها دین ودائی داشتهاند.[5]