جنگهای مذهبی اروپا
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگهای مذهبی اروپا مجموعهای از جنگهایی بود که در طول قرنهای ۱۶، ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ در اروپا به راه افتاد. پس از آغاز اصلاحات پروتستانی در سال ۱۵۱۷، جنگها نظم مذهبی و سیاسی را در کشورهای کاتولیک اروپا یا جهان مسیحیت مختل کرد.
انگیزههای دیگر در طول جنگها شورش، جاه طلبیهای سرزمینی و درگیریهای قدرتهای بزرگ بود. در پایان جنگ سیساله (۱۶۱۸–۱۶۴۸)، فرانسه کاتولیک با نیروهای پروتستان علیه سلطنت کاتولیک هابسبورگ متحد شد. جنگها تا حد زیادی با پیمان صلح وستفالی (۱۶۴۸) پایان یافت، که نظم سیاسی جدیدی را ایجاد کرد که اکنون به عنوان حاکمیت وستفالی شناخته میشود.
درگیریها با شورش شوالیهها (۱۵۲۲) آغاز شد و به دنبال آن جنگ بزرگ دهقانان آلمانی (۱۵۲۴–۱۵۲۵) در امپراتوری مقدس روم رخ داد. پس از اینکه کلیسای کاتولیک ضد اصلاحات را در سال ۱۵۴۵ علیه رشد پروتستانتیسم آغاز کرد، جنگ تشدید شد. این درگیریها در جنگ سیساله به اوج خود رسید که آلمان را ویران کرد و یک سوم جمعیت آن را کشت، نرخ مرگ و میر دو برابر جنگ جهانی اول. صلح وستفالی بهطور گسترده با به رسمیت شناختن سه مذهب مسیحی مجزا در امپراتوری مقدس روم: کاتولیسیسم، لوتریانیسم و کالوینیسم، اختلافات را حل کرد. اگرچه بسیاری از کشورهای اروپایی در اثر کشتههای زیاد در سال ۱۶۴۸ ضعیف شدند، اما جنگهای مذهبی کوچکتر تا دهه ۱۷۱۰ ادامه یافت، از جمله جنگهای سه پادشاهی (۱۶۳۹–۱۶۵۱) در جزایر بریتانیا، جنگهای ساووار-والدنزی (۱۶۵۵–۱۶۹۰) و جنگ توگنبورگ (۱۷۱۲) در آلپ غربی.