حسگر پیزوالکتریک
From Wikipedia, the free encyclopedia
حسگر پیزوالکتریک (به انگلیسی: piezoelectric sensor) حسگری است که براساس اثر پیزوالکتریک عمل میکند. پیزوالکتریک پدیده ای است که در صورت اعمال تنش مکانیکی روی ماده، برق تولید میشود. حسگری که از اثر پیزوالکتریک استفاده میکند، برای اندازهگیری تغییرات فشار، شتاب، دما، کشش و نیرو با تبدیل آنها به بار الکتریکی، حسگر پیزوالکتریک نامیده میشود. پیشوند پیزو در زبان یونانی به معنای «پرس» یا «فشار» است.