دودمان مینگ
دودمانی پادشاهی در خاور آسیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
امپراتوری مینگ (چینی:明朝) یا امپراتوری مینگ بزرگ دودمانی چینی از سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۶۴۴ میلادی بود، که پس از فروپاشی دودمان مغولی یوآن بنا شد. مینگ آخرین دودمان چینی بود که هانها قدرت اصلی را در دست داشتند. هونگوو، رهبری شورش عمومی علیه سلسله یوآن را بر عهده داشت.
اطلاعات اجمالی امپراتوری مینگ 明朝امپراتوری مینگ, پایتخت ...
امپراتوری مینگ 明朝 امپراتوری مینگ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۳۶۸–۱۶۴۴ | |||||||||
پرچم | |||||||||
قلمرو مینگ حدود سال ۱۵۸۰ | |||||||||
پایتخت | نانجینگ (استان یینگتیان) (۱۳۶۸-۱۶۴۴)[persian-alpha 1] پکن (استان شونتیان) (۱۴۰۳-۱۶۴۴)[persian-alpha 2][persian-alpha 3] ۳۹°۵۴′ شمالی ۱۱۶°۲۳′ شرقی | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان ماندارین و دیگر گویشهای زبان چینی (رسمی) ترکی (زبان اویغوری), اویغوری قدیمی، زبان تبتی، سایر زبانها | ||||||||
دین(ها) | بهشت پرستی، تائوئیسم، کنفسیوسگرایی، آیین بودایی، ادیان سنتی چینی | ||||||||
حکومت | پادشاهی مطلقه | ||||||||
فهرست امپراتوران دودمان مینگ (皇帝) | |||||||||
• ۱۳۶۸–۱۳۹۸ | هونگوو | ||||||||
• ۱۶۲۷–۱۶۴۴ | چونگجن | ||||||||
دبیر ارشد بزرگ | |||||||||
• ۱۴۰۲–۱۴۰۷ | شی جین | ||||||||
• ۱۶۴۴ | وی زد | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• تاسیس در نانجینگ | ۲۳ ژانویه ۱۳۶۸ | ||||||||
• انتخاب پکن به عنوان پایتخت | ۲۸ اکتبر ۱۴۲۰ | ||||||||
• سقوط پکن | ۲۵ آوریل ۱۶۴۴ | ||||||||
• سقوط مینگ جنوبی | ۲۲ ژانویه ۱۶۶۲ | ||||||||
مساحت | |||||||||
۱۴۵۰ | ۶٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۲٬۵۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||
جمعیت | |||||||||
• ۱۳۹۳ | ۶۵۰۰۰۰۰ | ||||||||
• ۱۴۰۳ | ۶۶۵۹۸۳۳۷¹ | ||||||||
• ۱۵۰۰ | ۱۲۵۰۰۰۰۰۰² | ||||||||
• ۱۶۰۰ | ۱۶۰۰۰۰۰۰۰³ | ||||||||
واحد پول | دو فلزی: پول خرد چینی (مسی) (文, wén) و به به صورت سکه چینی و اسکناس کاغذی چینی تل (واحد پول چینی) نقره (兩, liǎng) به صورت سیسه (واحد پول چینی) بر حسب وزن | ||||||||
| |||||||||
باقی ماندههای سلسله مینگ تا سال ۱۶۶۲ بر جنوب چین حکمرانی کردند این سلسله با نام دودمان مینگ جنوبی شناخته میشود . ¹The numbers are based on estimates made by CJ Peers in Late Imperial Chinese Armies: 1520–1840 ²According to A. G. Frank, ReOrient: global economy in the Asian Age, 1998, p. 109 ³According to A. Maddison, The World Economy Volume 1: A Millennial Perspective Volume 2, 2007, p. 238 |
بستن