علوم مهندسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
علوم مهندسی شاخهای علمی و بینرشتهایست که هدف آن توسعهٔ پایههای نظری برای تحلیل پدیدههای علمی و کاربردهای مهندسی آنها، آیندهپژوهی در فناوری، و انتقال فناوریهای قدیمی به نو است.
هدف اصلی این رشته آن است که دانشجویان بتوانند ویژگیهای مثبت یک مهندس و یک دکتری را همزمان بدست آورند. یک کارشناس علوم مهندسی باید بتواند مانند یک دانشمند کنجکاوی، تفکر عمیق و انتقادی و قدرت مشاهده را جهت اکتشافات جدید مورد استفاده قرار داده و در عین حال بمثابه مهندسان خلاقیت، قابلیتهای فنی و مهارتهای حل مسئله را در جهت پیشرفت جامعه بهکار برد. مهندسان تربیت یافته این رشته قادرند با برخورداری از دانش علوم پایه قوی و درک عمیق از فنون و روشهای مهندسی امر هدایت و اجرای پژوهشهای صنعتی بین رشتهای را عهدهدار شوند. در کنار بهکارگیری مهندسان این رشته در بخش R&D صنایع، امکان ادامه تحصیل آنها در رشتههای سنتی مهندسی، به علت ماهیت چند رشتهای بودن آن فراهم است. امکان کار در چند دیسیپلین مهندسی در بازار کار رقابتی امروز از تواناییهای برتر دانش آموختگان این رشته خواهد بود.
علوم مهندسی رشتهای میان رشتهای است که در اکثر دانشگاههای جهان به عنوان یک هستهٔ مرکزی رشتههای مهندسی مطرح شدهاست. دانشجویان این رشته پس از مدت حدوداً دو سال میتوانند به یکی از گرایشهای مورد علاقهٔ خود وارد شوند. «در واقع دانشجویان این رشته در ابتدای ورود نیاز به انتخاب رشته ندارند و فرصت بیشتری برای این کار دارند» اولین ورودی و پذیرش این رشته در ایران در سال ۱۳۸۷ بود. این رشته دارای ۴ گرایش و ۱۲ شاخه (زیر مجموعه) تخصصی است. اگر چه هر یک از این زیر مجموعهها یا شاخهها با رشته اصلی (مادر) تحصیلی دارای مشترکات فراوانی هستند لکن تفاوتهای اساسی دارند.
رشتهٔ علوم مهندسی از چنان گستردگی برخوردار است که شما در هر رشته دیگری که تحصیل کرده باشید میتوانید برای مقاطع بالاتر در این رشته ادامه تحصیل دهید. در ایران متأسفانه ارتباط این رشته با علوم انسانی، هنر، پزشکی و دیگر رشتهها هنوز برقرار نشدهاست در حالی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی شاخههایی از این رشته وجود دارند و به مباحثی مربوط میشوند که در ایران کاملاً از مهندسی جدا شدهاند.
این رشته در ایران از سال ۱۳۸۷ در دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی آغاز بکار نمودهاست. پس از آن دانشگاههای:دانشکده فنی شرق دانشگاه گیلان، اردکان، فنی و مهندسی بویین زهرا، سلمان فارسی کازرون، صنعتی سیرجان و صنعتی کرمانشاه نیز این رشته را دایر کردند.