غسانیان
پادشاهی عربی و مسیحی / From Wikipedia, the free encyclopedia
غَسّانیان، ملوک غسانی، بنو غسان یا غساسنه یا آل جفنه نام دولتی بود در شمال غربی شبهجزیره عربستان و در همسایگی مرزهای امپراتوری روم شرقی. غسانیان در اصل اعرابی از طایفهٔ ازد بودند که در میان سالهای آغازین سدهٔ سوم تا سدهٔ پنجم میلادی از جنوب عربستان به حدود شام کوچیدهبودند. غسانیان تابع روم بودند و ضمن آنکه مرزهای روم را از تازشهای گاه و بیگاه اعراب بادیه پاسمیداشتند، در موضع رقابت با لخمیان قرارداشتند و در زمان جنگهای ایران و روم، همراه رومیان بودند. پادشاهان این دوده دارای خودمختاری بوده و از امپراتوران روم مواجب و همچنین القاب بطریق و فیلارک را دریافت میداشتند. غسانیان در اصل از زبان آرامی شامی استفاده میکردند اما زبان عربی را کنار نگذاشتند.
Ghassanid Kingdom الغساسنة Banu Ghassan | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۲۲۰–۶۳۸ | |||||||||
پرچم | |||||||||
پایتخت | الجابیه | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان آرامی | ||||||||
دین(ها) | مسیحیت (کلیسای ارتدکس شرقی، کلیسای کاتولیک شرقی، کلیسای ارتدکس سریانی) | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• بنیانگذاری | ۲۲۰ | ||||||||
• ضمیمه شده توسط خلافت راشدین | ۶۳۸ | ||||||||
|
نخستین پادشاه و نیز سرشناسترین آنان حارث بن جبله بود که از سوی دولت روم صاحب لقب فیلارک و عهدهدار حکومت ناحیهٔ حوران شد.