فرضیه ارمنستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
فرضیهٔ ارمنستان فرضیهای است که طی آن خاستگاه نیاهندواروپاییان سرزمین کوهستانی ارمنستان در هزارهٔ چهارم پیش از میلاد پیشنهاد شدهاست. مبنای این فرضیه ریشه در زبانشناسی و نظریه چاکنایی دارد.
بر مبنای این الگو زبان اولیه احتمالی هندوهیتی بوده و نه بخشی از زبانهای آناتولی. برپایهٔ این فرضیه زبان نیایونانی برابر با یونانی میسنایی است و قدمت آن به سدهٔ هفدهم پیش از میلاد بازمیگردد و مهاجرت یونانیان به یونان همزمان با مهاجرت هندوآریاییها به هندوستان و احتمالاً مرتبط با حرکت کاسیان هندواروپایی است. این وقایع میباید در عصر برنز متأخر روی دادهباشد. این فرضیه را نخستین بار زبانشناسان روس- تو گامکرلیدزه و و.و. ایوانف- در ۱۹۸۵ میلادی پیشنهادند. برپایهٔ فرضیهٔ ایشان، نخست دستههایی از نیاهندواروپاییان از ارمنستان به استپهای پونتیک رفتند و از آنجا مطابق با فرضیه کورگان به سوی اروپای غربی پراکندهشدند. ولی هیتیها، هندوایرانیها، یونانیها و ارمنیها از خود ارمنستان به دیگر نقاط مهاجرت کردند.