قاعده سرانگشتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
یک قاعده سرانگشتی یا حساب سرانگشتی اصل، قانون، یا قاعده ای است که به صورت تجربی، در مقیاس نسبتاً وسیعی صحیح یا قابل اعتماد است، اما لزوماً درستی آن در همه موارد ممکن اثبات نشدهاست. از این قوانین زمانی استفاده میشود که به دنبال یافتن پاسخی تقریبی و سریع برای یک مسئله هستیم و لزوماً دنبال جوابی صد در صد دقیق و اثبات شده نیستیم.
این گونه قوانین غالباً دارای سه ویژگی زیر میباشند:
- رابطهای ساده هستند که به راحتی میتوان آن را محاسبه نمود.
- برای کاربردهای گونان میتوان از این گونه روابط استفاده کرد که علت آن سادهسازی و حذف پارامترهای با تأثیر کمتر است که باعث میشود با حذف جزئیات رابطه بدست آمده عمومیت بیشتری یابد.
- دقیق و قابل اعتماد نیستند و تنها برای تقریب اولیه بکار میروند.