قانون اساسی وایمار
قانون اساسی 1919 آلمان / From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون اساسی ویمار (آلمانی: Die Verfassung des Deutschen Reichs) که به عنوان قانون اساسی جمهوری ویمار هم شناخته میشود، قانون اساسی حاکم بر آلمان در دوره جمهوری وایمار (۱۹۱۹–۱۹۳۳) بود. قانون اساسی آلمان را جمهوری پارلمانی دموکراتیک با مجلس مقننهای انتخاب کرد که اعضای آن با نمایندگی تناسبی انتخاب میشدند. در آن حق رأی عمومی با حداقل سن ۲۰ سال تعیین شده بود. قانون اساسی از نظر فنی در طول دوره نازیها از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ همچنان پابرجا بود؛ گرچه عملاً بدون اجرا ماند.
عنوان قانون اساسی همان قانون اساسی امپراتوری آلمان بود که قبل از آن موجود بود. نام رسمی ایالت آلمان تا تصویب قانون اساسی ۱۹۴۹، «Deutsches Reich» بود.