Markomanne-oarloch
From Wikipedia, the free encyclopedia
De Markomanne-oarloch wie in oarloch dy't fierd waard yn de twadde helte fan de 2e iuw, likernôch tusken 166 en 180. De wichtichste tsjinstanners wienen de kening fan de Markomannen Ballomar en de Romeinske keizer Markus Aurelius. De oarloch wie it earste teken dat de Romeinske macht oer har hichtepunt hinne wie. Sûnt iuwen krige it te meitsjen mei serieuze tsjinstân en waard it sintrum fan de Romeinske macht Rome fan tichtby bedrige.