Aneuploidía
From Wikipedia, the free encyclopedia
A aneuploidía é unha anormalidade cromosómica consistente en ter un número anormal de cromosomas nun par cromosómico determinado. Na aneuploidía algún dos pares cromosómicos presenta un ou máis cromosomas extra ou un cromosoma de menos con respecto ao normal. Cada especie ten un número de cromosomas determinado e a aneuploidía orixina un número anormal para esa especie. Os casos máis comúns son as trisomías (un cromosoma extra, é dicir, 3 copias dun cromosoma en vez das dúas normais), tetrasomías (4 copias dun cromosoma) e monosomías (un cromosoma de menos). As aneuploidías son causa de defectos xenéticos de nacemento. Algunhas células cancerosas poden ter tamén un número anormal de cromosomas por causa da aneuploidía.[1] A aneuploidía orixínase durante a división celular cando os cromosomas non se separan debidamente entre as dúas células fillas. Isto xeralmente ocorre cando a citocinese empeza cando a cariocinese está aínda en curso. A maioría dos casos de aneuploidía dan lugar ao aborto natural do feto, pero nalgúns caos poden nacer vivos; os cromosomas extras máis comúns que se observan nos nacementos vivos son o 21, 18 e 13.[2] Estímase que ocorren anormalidades cromosómicas en 1 de cada 160 nacementos vivos.