Festival de Eurovisión 1968
From Wikipedia, the free encyclopedia
O XIII Festival da Canción de Eurovisión tivo lugar o 6 de abril de 1968 no Royal Albert Hall de Londres, Reino Unido, organizado pola BBC. A presentadora foi Katie Boyle e Massiel, que representaba a España, gañou o concurso coa canción La, la, la, obtendo 29 puntos. O segundo posto foi para o representante británico, Cliff Richard, que coa canción Congratulations quedou a un punto de España. Isabelle Aubret, representante de Francia coa canción La Source, quedou terceira con 20 puntos.
Festival de Eurovisión 1968 | |
---|---|
Datas | |
Final | 6 de abril de 1968 |
Anfitrión | |
Lugar | Royal Albert Hall Londres, Reino Unido |
Presentador(es) | Katie Boyle |
Televisión anfitrioa | |
Acto(s) intermedio(s) | Impressions from London |
Participantes | |
Participantes | 17 |
Mapa
| |
Votacións | |
Sistema de votación | Cada país tiña un xurado con 10 membros, cada un dos cales daba 1 punto a súa canción favorita |
Canción gañadora | La, la, la, Massiel España |
Festival de Eurovisión | |
◄1967 1969► |
Nun principio, España ía enviar ao concurso a Joan Manuel Serrat para que cantase "La, la, la", pero TVE retiroulle do certame ao pretender cantar o tema en catalán, sendo substituído por Massiel, que se atopaba de xira en México, tan só uns días antes do certame.
Por Iugoslavia presentouse un grupo, Dubrovacki Trubaduri, con disfraces de xograres medievais. Era un grupo formado orixinalmente por seis persoas. Con todo, o regulamento naquela época só permitía concursar a solistas e dúos, polo que oficialmente acudiron cinco a Londres, dous deles intérpretes oficiais, Luci Kapurso e Hamo Hajdarhodžić, e os outros tres como coro.
Reino Unido fixo repetir a votación do último xurado (Iugoslavia) por que deu 11 puntos no canto de 10, que son os puntos que o país votante ten que repartir. Aínda así, España seguía sendo a ganadora, xa que os iugoslavos non votaron nin a Richards nin a Massiel.
Esta edición do festival foi retransmitida por primeira vez en cor para Alemaña Occidental, Finlandia, Francia, Noruega, os Países Baixos, o Reino Unido, Suecia e Suíza, malia que moi poucos espectadores tiñan na súa casa un televisor en cor. Ademais dos países participantes no festival, algúns países de Europa do Leste, Suramérica e Tunisia retransmitírono.