Israel o Gramático
From Wikipedia, the free encyclopedia
Israel o Gramático[lower-alpha 1] (c. 895 – c. 965) foi un dos principais eruditos europeos de mediados do século X. Na década de 930, estivo na corte do rei Æthelstan de Inglaterra (924–39). Despois da morte de Æthelstan, buscou con éxito o padroádego do arcebispo Rotbert de Tréveris e converteuse no titor de Bruno I, máis tarde arcebispo de Colonia. Hai rexistros de que a finais da década de 940 Israel era bispo, e ao final da súa vida era un monxe no mosteiro beneditino de San Maximino de Tréveris.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 895 (Gregoriano) Ducado da Bretaña, Reino de Francia |
Morte | 965 (Gregoriano) (69/70 anos) |
Bispo | |
Actividade | |
Ocupación | gramático , sacerdote , frade , teólogo |
Lingua | Lingua latina |
Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
Israel era un poeta consumado, discípulo do filósofo irlandés do século IX, Xoán Escoto Eríxena, e un dos poucos eruditos occidentais do seu tempo que entendía grego. Escribiu tratados de teoloxía e de gramática, e comentarios sobre a obra doutros filósofos e teólogos.