Primeira dinastía de Exipto
From Wikipedia, the free encyclopedia
A I Dinastía de faraóns exipcios forma parte, xunto coa II Dinastía, do período arcaico ou Tinita, porque teñen a súa orixe en Tinis (en grego, "Tis" en exipcio), preto de Abidos, no Alto Exipto.
Localización | |||
---|---|---|---|
Xeografía | |||
Parte de | |||
Datos históricos | |||
Precedido por | |||
Creación | 3150 a. C. | ||
Disolución | c. 2850 a. C. | ||
Sucedido por | Segunda Dinastía de Exipto | ||
O período coincide co final do período chamado Naqada III (final do Semaniense), e transcorre desde o 3050 a. C. ata o 2890 a. C., aproximadamente, variando esta cronoloxía en fontes bibliográficas segundo os métodos de datación adoptados. Nun estudo de 2013 baseado na datación por radiocarbono, o comezo da Primeira Dinastía (a adhesión de Hor-Aha) situouse no 3100 antes de Cristo máis ou menos un século (3218–3035, cun 95% de confianza).[1]
Os primeiros faraóns consolidaron a unificación do Alto Exipto e do Baixo Exipto baixo o seu poder, comezando a Historia do Antigo Exipto faraónico e polo tanto da Primeira Dinastía de Exipto. A pesar da unificación, mantivéronse os estados locais con fins administrativos, orixe dos futuros nomos, son anteriores á terceira dinastía 16 nomos do Alto Exipto e 10 do Baixo Exipto.