Segunda dinastía de Exipto
From Wikipedia, the free encyclopedia
A Segunda Dinastía de faraóns exipcios forma parte, coa primeira dinastía, do período Arcaico, e transcorre aproximadamente entre o 2850 e o2700 a. C..
Localización | |||
---|---|---|---|
Xeografía | |||
Parte de | |||
Datos históricos | |||
Precedido por | |||
Creación | 2890 a. C. | ||
Disolución | 2686 a. C. | ||
Sucedido por | Terceira Dinastía de Exipto | ||
Non se aprecia unha clara ruptura entre a primeira e a segunda dinastías. Algúns indicios fan supor a pacificación lograda entre as Dúas Terras, o Alto Exipto e o Baixo Exipto, como reflicte o nome do primeiro dos seus reis, Hetepsekhemui "os dous poderes están en paz".
Esta dinastía marca un reforzamento do poder absoluto baseado nunha organización centralizada e a utilización máis intensiva da escritura (aumento de burocracia). Menfis convértese na capital do reino do norte con Uneg e Sened.
Hai indicios dunha crise de rivalidade entre Tinis e Menfis, reflectida no ronsel de Peribsen, onde o "Nome de Seth" substitúe ao "Nome de Horus".
Os reis da segunda dinastía deben loitar contra os nubios e lograr a pacificación do norte do país, que só a conseguirá Khasekhemui, ao final da dinastía.
A segunda dinastía pecha o período Arcaico ou Tinita, (nome dado do lugar de onde procedían os primeiros faraóns das dúas primeiras dinastías, Tinis, This en exipcio, preto de Abidos)