Señorío de Irlanda
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Señorío de Irlanda (en irlandés: Tiarnas na hÉireann) foi un período de réxime feudal en Irlanda entre os anos 1177 e 1541 baixo o Rei de Inglaterra, denominado "Señor de Irlanda". O Señorío foi creado como unha posesión papal trala invasión normanda da illa entre 1169 e 1171. Como o Señor de Irlanda era á súa vez o Rei de Inglaterra, estaba representado localmente polo Lord Tenente de Irlanda.
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Capital | Dublín | ||||
Poboación | |||||
Relixión | Igrexa católica | ||||
Datos históricos | |||||
Precedido por | |||||
Creación | 1171 | ||||
Disolución | 1542 | ||||
Sucedido por | Reino de Irlanda | ||||
Organización política | |||||
Forma de goberno | feudalismo | ||||
Órgano lexislativo | Parlamento Irlandês (pt) , | ||||
Aínda que aparentemente o Señorío estendíase por toda a Illa de Irlanda, en realidade, os reis só gobernaron sobre extensas partes da mesma. As áreas baixo dominio Inglés ampliábanse e retraíanse co tempo. Algunhas zonas quedaron fora do dominio inglés até o século XVI. A delicada situación política e o sistema feudal permitiron unha significativa de autonomía para nobreza Hiberno-Normanda, que dividiron a illa en condados e con atribucións case equiparables ás dalgúns dos reis gaélicos nativos. Este período chegou á súa fin coa creación do Reino de Irlanda en 1541.