Ջին Քելլի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ջին Կուրան Քելլին (օգոստոսի 23, 1912(1912-08-23)[1][2][3][…], Փիթսբուրգ, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ[4] - փետրվարի 2, 1996(1996-02-02)[1][2][3][…], Բևերլի Հիլզ, Լոս Անջելես շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), Ամերիկացի դերասան, պարող, երգիչ, կինոռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ, կատակերգու և խորեոգրաֆ։ Նա հայտնի է եռանդուն և մարզական պարերի ոճով, իր լավ տեսքով և այն հաճելի կերպարներով, որոնցով հանդես էր գալիս էկրանին։
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Ջին Քելլի անգլ.՝ Gene Kelly | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 23, 1912(1912-08-23)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փիթսբուրգ, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ[4] |
Մահացել է | փետրվարի 2, 1996(1996-02-02)[1][2][3][…] (83 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բևերլի Հիլզ, Լոս Անջելես շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ |
Գերեզման | Վեսթվուդի գերեզմանատուն |
Կրթություն | Փիթսբուրգի համալսարան, Փենսիլվանիա նահանգի համալսարան և Peabody ավագ դպրոց |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Կրոն | չդավանող կաթոլիկ և ագնոստիցիզմ |
Մասնագիտություն | կինոդերասան, երգիչ, կինոռեժիսոր, դերասան, պարուսույց, պարող, սցենարիստ, թատրոնի դերասան, հեռուստատեսային դերասան, կինոպրոդյուսեր և ռեժիսոր |
Ժանրեր | ավանդական փոփ երաժշտություն |
Ծնողներ | հայր՝ James Patrick Kelly?[5], մայր՝ Harriet Catherine Curran?[5] |
Ամուսին(ներ) | Բեսթի Բլեր և Ջին Քոյն |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Committee for the First Amendment? |
Այսօր հայտնի է իր լավագույն ֆիլմերով, ինչպիսիք են «Քաղաքի վրա» (1949 թվական), նաև իր ռեժիսորական դեբյուտի` «Ամերիկացին Փարիզում» (1951 թվական), «Խարիսխները բարձր են» (1945 թվական), որի համար նա առաջադրվել է Ակադեմիա մրցանակի որպես Լավագույն դերասան, նա նկարահանվել է երաժշտական ֆիլմերում մինչև 1950-ականների վերջին։ Նա նկարահանեց 1940-ականների և 1950-ականների լավ համբավ ունեցող մյուզիքլներից մի քանիսը՝ համագործակցելով Ջուդի Գառլենդի հետ «Իմ և իմ Գալի համար» ֆիլմում (1942 թվական), իսկ այնուհետև՝ «Դյու Բարին լեդի էր» (1943 թվական), «Հազարավոր ուրախություն» (1943 թվական), «Ծովահենը» (1948 թվական), և «Այն միշտ արդար եղանակ է» (1955 թվական), և այլն։ Ավելի ուշ նա նկարահանվել է երաժշտական ժանրի սահմաններից դուրս երկու ֆիլմերում՝ «Ժառանգություն քամի» (1960 թվական) և «Ինչ ճանապարհ գնալ» (1964 թվական)[6]։ Քելլին ռեժիսորական ֆիլմեր նկարեց առանց համագործակցողի, ինչպիսին է «Բարև, Դոլլի» ֆիլմը (1969 թվական)[7][8][9], որն առաջադրվել էր Ակադեմիա մրցանակ «Լավագույն նկար» անվանակարգում[10][11]։
Նրա շատ նորամուծություններ հաղորդեցին հոլիվուդյան մյուզիքլերը։ Քելլին 1952 թվականին ստացավ Ակադեմիա պատվավոր մրցանակ՝ կարիերայում իր նվաճումների համար, նույն թվականին Փարիզում մի ամերիկացի արժանացավ Ակադեմիա վեց մրցանակների, այդ թվում՝ «Լավագույն նկար»-ի։ Հետագայում նա ստացել է այլ մրցանակներ՝ «Քենեդու անվան Կենտրոն»-ի պատվո կենտրոնում (1982 թվական) և Էկրանի դերասանների գիլդիայի և Ամերիկյան կինոնկարի ինստիտուտներից։ 1999 թվականին ամերիկյան կինոյի ինստիտուտը նույնպես նրան գնահատել է, որպես դասական հոլիվուդյան կինոյի՝ էկրանի 15-րդ տղամարդ մեծագույն լեգենդ։