Ռենե Բարի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռենե Բարի (ֆր․՝ le Bon Roi René, հունվարի 19, 1409[1] կամ հունվարի 16, 1409[2], Անժե, Duchy of Anjou, Ֆրանսիայի թագավորություն[1] - հուլիսի 10, 1480[1][3][4][…] կամ 1480, Էքս-ան-Պրովանս, Պրովանս, Ֆրանսիայի թագավորություն[1][5]), Լոթարինգիայի դուքս (1431-1453), Անժեյի դուքս (1434-1475), Նեապոլի, Երուսաղեմի թագավոր, Գիզի կոմս (1417-1425)։
Ռենե Բարի ֆր.՝ René d'Anjou | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 19, 1409[1] կամ հունվարի 16, 1409[2] |
Ծննդավայր | Անժե, Duchy of Anjou, Ֆրանսիայի թագավորություն[1] |
Մահացել է | հուլիսի 10, 1480[1][3][4][…] (71 տարեկան) կամ 1480 |
Մահվան վայր | Էքս-ան-Պրովանս, Պրովանս, Ֆրանսիայի թագավորություն[1][5] |
Գերեզման | Angers Cathedral |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիայի թագավորություն[2] |
Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
Մասնագիտություն | միապետ, բանաստեղծ և քաղաքական գործիչ |
Ամուսին | Isabella, Duchess of Lorraine?[6][7] և Jeanne de Laval?[6] |
Ծնողներ | հայր՝ Louis II of Naples?[1][7], մայր՝ Իոլանդա Արագոնցի[1][7] |
Զբաղեցրած պաշտոններ | king of Majorca? և Duke of Anjou? |
Երեխաներ | John II, Duke of Lorraine?[6], Louis of Anjou, Marquis of Pont-à-Mousson?[6], Yolande of Anjou?[6], Nicolas of Anjou?[6], Margaret of Anjou?[6][5][7], Charles of Anjou?[6], Isabel of Anjou?[6], René of Anjou?[6], Ann of Anjou?[6], John, Bastard of Anjou? և Blanche d'Anjou? |
Ստորագրություն | |
René I of Naples Վիքիպահեստում |
Լյուդովիկոս ॥ Անժուի և Յոլադա Արագոնացի երկրորդ որդին։
Իզաբելլա Լոթարինգիացու հետ ամուսնության շնորհիվ ժառանգություն է ստանում Բարի (1430) և Լոթարինգիայի (1431) դքսությունը։ Վերջին դքսությունը ուներ ևս մեկ հավակնորդ, որը Ֆիլիպ ৷৷৷ Բարեգործն էր։ Լոթարինգիայի պատերազմում Ռենեն գերի է ընկնում և պահվում է մինչև 1437 թվականը։
Այդ ժամանակահատվածում Լոթարիգիայի դքսության կայսր ճանաչվեց Սիգիզմունդը։ 1434 թվականին իր մեծ եղբայր Լյուդովիկոս III Անժուի մահից հետո ժառանգություն ստացավ Անժեի և Պրովանսի դքսությունը, ինչպես նաև Ջովանի ॥-ի ժառանգորդը լինելու կարգավիճակը։ Նրա մահից հետո դարձավ Նեապոլի թագավոր։