Սեպտիկ շոկ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սեպտիկ շոկը պոտենցիալ մահացու ելքով բժշկական վիճակ է, որը զարգանում է, երբ սեպսիսը ( օրգանների վնասումն է ի պատասխան ինֆեկցիայի) բերում է արյան զարկերակային ճնշման վտանգավոր նվազման և բջջային նյութափոխանակությունում վտանգավոր շեղումների։ Սեպսիսի և սեպտիկ շոկի սահմանումների երրորդ միջազգային կոնսենսուսը (Սեպսիս-3) սեպտիկ շոկը սահմանում է որպես սեպսիսի ենթատեսակ, որի դեպքում արյան խորը շրջանառության, բջջային և մետաբոլիկ շեղումները կապված են մահացության ավելի բարձր ռիսկով, քան սեպսիսը առանձին։ Սեպտիկ շոկով հիվանդներին կարելի է կլինիկորեն ճանաչել անոթասեղմիչների կիրառման անհրաժեշտությամբ արյան զարկերակային միջին ճնշումը 65 մմ․ս․ս և ավելի բարձր պահելու համար և շիճումում կաթնաթթվի մակարդակի բարձրացմամբ ավելի քան 2 մմոլ/լ (>18 մգ/դլ) հիպովոլեմիայի բացակայության պայմաններում։ Այս համակցությամբ է կապված հիվանդանոցային մահացության մակարդակի 40%-ից ավել լինելը[1]։ Առաջնային ինֆեկցիան առավել հաճախ հարուցվում է բակտերիաներով, ինչպես նաև սնկերով, վիրուսներով կամ մակաբույծներով։ Այն կարող է տեղակայվել մարմնի տարբեր մասերում, բայց առավել հաճախ տեղակայվում է թոքերում, ուղեղում, միզուղիներում, մաշկում կամ որովայնային օրգաններում[2]։ Այն կարող է բերել բազմաօրգանային դիսֆունկցիայի համախտանիշի (նախկինում հայտնի էր որպես բազմաօրգանային խանգարում) զարգացման կամ մահվան[3]։ Սեպտիկ շոկով անհատները հաճախ հսկվում են ինտենսիվ խնամքի բաժանմունքում։ Այն ավելի հաճախ հանդիպում է երեխաների, իմունային անբավարարությամբ անհատների և ծերերի մոտ, քանի որ նրանց իմունային համակարգը չի կարողանում արդյունավետ պայքարել ինֆեկցիայի դեմ այնպես, ինչպես առողջ հասուն մարդկանց դեպքում։ Սեպտիկ շոկից մահացության ցուցանիշը մոտավորապես 25-50%[3]։
Սեպտիկ շոկ | |
---|---|
Տեսակ | հիվանդություն և ախտանիշ կամ նշան |
Բժշկական մասնագիտություն | վարակաբանություն և վերակենդանացում |
ՀՄԴ-9 | 785.52 |
ՀՄԴ-10 | R57.2 |
Septic shock Վիքիպահեստում |