Բժշկության պատմություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բժշկության պատմություն, անդրադարձ է բժշկությանը, որ կիրառվել է հին ժամանակներից մինչ օրս բարձր որակավորում ունեցող բժիշկների կողմից։ Հին Եգիպտոսգիներին, այն ժամանակների համար, առաջատար բժշկական համակարգ ունեին, որն ձևավորեց հետագա բժշկական ավանդույթները։ Եգիպտացիներն ու բաբելոնացիները մտցրեցին ախտորոշում, կանխատեսում և բուժզննում հասկացությունները։ Հույները նույնիսկ ավելի առաջադիմեցին զարգացնելով բժշկական էթիկան։ Հիպոկրատի երդումը առաջին տարբերակը գրել են Հունաստանում մ․թ․ա․ 5-րդ դարում։ Միջին դարերում հին վարպետներից ժառանգած վիրաբուժությունը բարելավեց և համակարգվեց Ռոջերիուսի «Վիրաբուժության պրակտիկա» աշխատությունում։ Մոտ 1220-ական թվականներին Իտալիայում համալսարանները սկսեցին բժիշկների սիստեմատիկ վերապատրաստում։ Վերածննդի շրջանում, անատոմիայի իմացությունը զարգանում է և միկրոսկոպը հայտնագործեցին։ Հիվանդությունների միկրոբային ծագման տեսությունը բերոց շատ վարակիչ հիվանդությունների բժշկման։ Ռազմական բժիշկները վնասվածքների բուժման և վիրահատությունների մեթոդները զարգացրին։ XIX դարում հանրային առողջապահական միջոցառումներ մշակվեցին, որպես արագ աճող քաղաքների համար սիստեմատիկ սանիտարական միջոցառումներ։ XX սկզբներին բացվեցին առաջատար գիտահետազոտական կենտրոններ հաճախ խոշոր հիվանդանոցներին կից։ XX դարի կեսերին հատուկ են բուժման նոր այնպիսի կենսաբանական մեթոդներով, ինչպիսիք անտիբիոտիկներն են։ Այս առաջխաղացումները քիմիայի, գենետիկայի և լաբորատոր տեխնոլոգիաներին զուգակցելով ջևավորեցին ժամանակակից բժշկությունը։ Բժշկությունը ուժեղ թափ առավ XX դարում, երբ կանանց համար նույնպես աշխատատեղեր ստեղծվեցին։ XXI դարը բնութագրվում է գիտության տարբեր բնագավառների ընդգրկմամբ բարձրակարգ հետազոտություններով։