Kapelo Sistina
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Kapelo Sistina (latina: Sacellum Sixtinum; italiana: Cappella Sistina) esas kapelo en la Palaco di Vatikano, la oficala rezideyo di la papo, en Vatikan-Urbo.
Originale konocita kom la Cappella Magna (Kapelo Magna), la kapelo nomizesas pro Papo Sixtus IV, qua restauris ol inter 1477 e 1480. Depos lore, la kapelo servis kom loko di papala aktiveso, e religiala e funcionala.
Hodie ol esas la situo di la Papala Konklavo, la procedo per qua nova papo selektesas. La famo di la Kapelo Sistina debesas precipue a la freski qui ornas la internajo, ed aparte la plafono e la fresko La Lasta Judiko da Michelangelo.
Dum la regno di Sixtus IV, esquado de Renesanco-piktisti qui inkluzis Sandro Botticelli, Pietro Perugino, Pinturicchio, Domenico Ghirlandaio e Cosimo Roselli, kreis serio de freski qui reprezentas la Vivo di Mozes e la Vivo di Kristo, kun papala portreti supere e trompe l’oeil-drapirajo sube. Ta pikturi kompletigesis en 1482, e ye 15ma agosto 1483 Sixtus IV celebris l'unesma meso en la kapelo por la Festo dil Asunciono, dum qua la kapelo konsekracesis e dedikesis a la Virgino Madono.
Inter 1508 e 1512, sub la patroneso di Papo Julius II, Michelangelo piktis la plafono dil kapelo, projeto qua chanjis la voyo di Westala arto, ed egardesas kom un ek la granda artala atingi di homala civilizuro. En diferanta klimato pos la Spoliado di Roma, il retrovenis, ed inter 1535 e 1541 piktis La Lasta Judiko por Papi Klemens VII e Paulus III. La famo dil pikturi da Michelangelo atraktis multega vizitanti a la kapelo depos lia reveleso kinacent yari ante nun.