ანდრეა პალადიო
From Wikipedia, the free encyclopedia
ანდრეა პალადიო (ნამდვილი გვარი — დი პიეტრო; დ. 1508 — გ. 1580) — იტალიელი არქიექტორი. გვიანი აღორძინების წარმომადგენელი. ანტიკურ და რენენასნულ ტრადიციებზე დაყრდნობით შეიმუშავა ქალაქის სასახლეების (პალაცო კიერიკატი, 1550, ვიჩენცა), ქალაქგარე ვილების („როტონდა“ ვიჩენცის სიახლოვეს, 1551–1567), ეკლესიის შენობის (ილ რედენტორე ვენეციაში, დასრულდა 1592 წელს) ახალი ტიპები. შემოქმედებითად გაიაზრა ორდერული სისტემა. პალადიოს შემოქმედებამ და ტრაქტატმა „ოთხი წიგნი არქიტექტურის შესახებ“ (1570) გამოიწვია პალადიანიზმის განვითარება.[8]
სწრაფი ფაქტები ანდრეა პალადიო, პირადი ინფორმაცია ...
ანდრეა პალადიო | |
---|---|
პირადი ინფორმაცია | |
დაბ. თარიღი | არაუადრეს 8 ნოემბერი, 1508 და არაუგვიანეს 30 ნოემბერი, 1508 |
დაბ. ადგილი | პადუა, ვენეციის რესპუბლიკა[1] [2] |
გარდ. თარიღი | 19 აგვისტო, 1580[3] [4] (71 წლის) |
გარდ. ადგილი | ვიჩენცა, ვენეციის რესპუბლიკა[5] [2] ან Maser, ვენეციის რესპუბლიკა |
ნამუშევრები და მიღწევები | |
საქმიანობა | არქიტექტორი[6] [7] და ხელოვნების თეორიტიკოსი[7] |
მოქალაქეობა | ვენეციის რესპუბლიკა |
მნიშვნელოვანი პროექტები | პალადიოს ბაზილიკა, ვენეციის აკადემიის გალერეა, ვილა სარაცენო, ვილა კაპრა, Gioiello di Vicenza, Church of San Giorgio Maggiore და ტეატრო-ოლიმპიკო |
მეუღლე | ალეგრადონა |
დახურვა