დანევირკე
From Wikipedia, the free encyclopedia
დანევირკე (გერმ. Danewerk; დან. Dannevirke) — დანიური თავდაცვითი კედელი შლეზვიგ-ჰოლშტაინის ტერიტორიაზე (ჩრდილოეთი გერმანია). დანევირკე იყო მთავარი თავდაცვითი ნაგებობა, რომელიც ააგეს იუტლანდიის ნახევრაკუნძულზე ვიკინგების ეპოქაში. სამხედრო მიზნებით დანევირკე უკანასკნელად გამოიყენეს 1864 წელს.
არქოლოგიური სასაზღვრო კომპლექსი დანევირკე და ჰედებიუ* | |
---|---|
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
ქვეყანა | გერმანია |
ტიპი | კულტურული |
კრიტერიუმები | iii, iv |
სია | |
რეგიონი** | ევროპა და ჩრდილოეთი ამერიკა |
კოორდინატები | 54°38′00″ ჩ. გ. 9°35′00″ ა. გ. |
გაწევრიანების ისტორია | |
გაწევრიანება | 2018 (42-ე სესია) |
ნომერი | 1553 |
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. |
დანევირკე იწყება ჭაობებიდან და მიემართება ნახევარკუნძულის დასავლეთისაკენ ქალაქ შლეზვიგამდე, სადაც მდებარეობდა ვიკინგების სავაჭრო ცენტრი ჰედებიუ. კედლის სხვა ნაწილი, შლეემსა და ეკერნფიორდეს შორის დაცულია შვანსონის ნახევარკუნძულზე.
წერილობითი წყაროების თანახმად დანევირკეზე სამუშაოები დაიწყო დანიის მეფემ გუდფრედმა 808 წელს. კედელი ააშენეს ფრანკების შემოჭრისაგან თავის დასაცავად, რომლებსაც ამ პერიოდისათვის უკვე დაპყრობილი ჰქონდათ ფრიზია და ძველი საქსონია. გუდფრედმა უზარმაზარი სტრუქტურის შექმნა დაიწყო, რათა დაეცვა თავისი მიწა. იგი ჰყოფდა ფრანკების იმპერიის ჩრდილოეთ საზღვრებს იუტლანდის ნახევარკუნძულისაგან.
ნაგებობის სიგრძეა 30 კმ, სიმაღლე მერყეობს 3,6 მეტრიდან 6 მეტრამდე.
2018 წელს დანევირკე ჰედებიუსთან ერთად იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლების სიაში შეიტანეს[1].