ნულოვანი წერტილის ენერგია
From Wikipedia, the free encyclopedia
ნულოვანი წერტილის ენერგია — სხვაობა სხეულის ყველაზე დაბალ ენერიიასა, რომელიც სხეულს კვანტური მექანიკის სისტემაში შესაძლოა ჰქონდეს, და კლასიკურ მინიმალურ ენერგიას შორის. კლასიკური მექანიკისგან განსხვავებით კვანტური მექანიკა მერყეობს საკუთარ ყველაზე დაბალ ენერგიულ ნაწილში ჰაიზენბერგის გაურკვევლობის პრინციპის დამსახურებით. როგორც ატომებს და მოლეკულებს ასევე ცარიელ ვაკუუმებსაც გააჩნიათ პროპორციები. კვანტური ველის თეორიაზე დაყრდნობით სამყარო შეიძლება წარმოვიდგინოთ არა როგორც იზოლირებული ნაწილაკების, არამედ უსასრულო ველების ერთობლიობა: მატერიის ველები და ძალის ველები, ყველა ამ ველებს გააჩნიათ ნულოვანი წერტილის ენერგია.
ამჟამინდელ ფიზიკას აკლია სრული თეორიული მოდელები რომლებიც დაგვეხმაება ნულოვანი წერტილის ენერგიის გაგებაში. პრაქტიკაში განსხვავება თეორიულ და დაკვირვებულ ენერგიებს შორის არის მთავარი გამოწვევის წყარო. ფიზიკოსები რიჩარდ ფეინმანმა და ჯონ ვილერმა გამოთვალეს ნულოვანი წერტილის რადიაცია ვაკუუმში, რომლის მაგნიტუდა უფრო დიდი აღმოჩნდა ვიდრე ბირთვული ენერგიის. ამ რადიაციის ერთ ნათურას შესწევს ძალა ააორთქლოს დედამიწაზე არსებული ყველა ზღვა და ოკეანე. აინშტეინის ფარდობითობის თეორიაზე დაყრდნობით ნებისმიერი ასეთი ენერგია გრავიტირებს.