Homo georgicus
From Wikipedia, the free encyclopedia
ქართველი ადამიანი (ლათ. Homo georgicus) — ადამიანის სახეობა, გარდამავალი ფორმა მარჯვე ადამიანსა (Homo habilis) და გამართულ ადამიანს (Homo erectus) შორის.
ქართველი ადამიანი | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||
| |||||||||
ლათინური სახელი | |||||||||
Homo georgicus | |||||||||
|
ადამიანის ნაშთები, რომელიც დაახლოებით 1,8 მილიონი წლისაა, აღმოაჩინეს 1991 წელს საქართველოში, დმანისში. ეს ევროპაში აღმოჩენილი ადამიანის უძველესი ნაშთებია.
ჩონჩხის ნაწილები აღმოაჩინეს 2001 წელს. განამარხებული ძვლები არის დაახლოებით 1.8 მილიონი წლის. ჩონჩხის ნარჩენები პირველად 1991 წელს აღმოაჩინა ქართველმა მეცნიერმა დავით ლორთქიფანიძემ, რომელსაც თან ახლდა საერთაშორისო მკვლევართა ჯგუფი. უძველესი ადამიანის ნარჩენებთან ახლოს ნაპოვნია იარაღები და ცხოველების ძვლები.
თავდაპირველად მეცნიერები ფიქრობდნენ, რომ მათი ნაპოვნი ქვედა ყბის ძვლები ჰომო ერგასტერს ეკუთვნოდა, თუმცა ზომებს შორის სხვაობამ ისინი დაარწმუნა იმაში, რომ ნარჩენები სხვა სახეობას ეკუთვნოდა და საჭირო გახდა ახალი ტერმინის შემოღება - ჰომო გეორგიკუსი.