ელეონორ მაგდალენა ნოიბურგელი
From Wikipedia, the free encyclopedia
ელეონორ მაგდალენა ნოიბურგელი (გერმ. Eleonore Magdalene von Neuburg; დ. 6 იანვარი, 1655 - გ. 19 იანვარი, 1720) — ვიტელსბახების დინასტიის წარმომადგენელი. პფალცის კურფიურსტ ფილიპ ვილჰელმისა და მისი მეუღლის, ელიზაბეთ ამალია ჰესენ-დარმშტადტელი. საღვთო რომის იმპერატრიცა, გერმანიის, უნგრეთის, ბოჰემიისა და ხორვატიის დედოფალი, ავსტრიის ერცჰერცოგინია და ტრანსილვანიის პრინცესა როგორც ლეოპოლდ I-ის მესამე მეუღლე. ორი საღვთო რომის იმპერატორის (იოზეფ I-ისა და კარლ VI-ის) დედა. ავსტრიის იმპერატრიცა მარია ტერეზიას ბებია და საფრანგეთის დედოფალ მარი ანტუანეტის დიდი ბებია.
იგი თავისი დროის ერთ-ერთი ყველაზე განათლებული და სათნო ქალბატონი იყო. მან თარგმნა ბიბლია ლათინურიდან გერმანულზე. იგი აქტიურად ერეოდა პოლიტიკაში როგორც მეუღლის, ისე ვაჟების მმართველობისას. იგი 1711 წელს რამდენიმე თვით იყო რეგენტი, რა დროსაც ხელი მოეწერა სზატმარის ხელშეკრულებას, რომელიც უნგრეთის სამეფო ტახტზე მისი შთამომავლობის უფლებებს აღიარებდა. ქორწინებამდე და დაქვრივების შემდეგ იგი ასკეტურ და სამონასტრო ცხოვრებას ეწეოდა, ასევე აქტიურად იყო ჩაბმული საქველმოქმედო საქმიანობაში.