პეტრე იბერი
From Wikipedia, the free encyclopedia
პეტრე იბერი (დ. 411 — გ. 491) — ქართველი თეოლოგი და ფილოსოფოსი, ქრისტიანული ნეოპლატონიზმის ფუძემდებელი და თვალსაჩინო წარმომადგენელი. ერისკაცობაში მურვანი (სირიული წყაროებით — ნაბარნუგი), ბუზმარის შვილი, ბაკურ დიდის შვილიშვილი.