III Бенигно Акино
Филиппиндердін 15 ші-президенті (2010-2016) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Бенигно Симеон Кохуаңко Акино III (ис. Benigno Simeon Cojuangco Aquino III, лақап аты Нойной Акино, ис. Noynoy Aquino, 8 ақпан 1960 жыл, Манила — 24 маусым 2021 жыл Кесон-Сити) — Филиппиндік саясаткер, 2010 жылдан 2016 жылға дейін Филиппиннің 15-ші президенті болған[1]: Акино Бенигно (үлкеннің) немересі, Корасон Акино президентінің жалғыз ұлы Акино Бенигно (кішісі).
Бенигно Акино IIІ ис. Benigno Aquino III | ||||
Лауазымы | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
30 маусым 2010 жыл — 30 маусым 2016 жыл | ||||
Вице-президент | Джейомар Бинэй | |||
Ізашары | Глория Макапагал-Арройо | |||
Ізбасары | Родриго Дутерте | |||
| ||||
30 маусым 2010 жыл — 9 шілде 2010 жыл | ||||
Ізашары | Роналду Пуно | |||
Ізбасары | Джесси Робредо | |||
| ||||
30 маусым 2007 жыл — 30 маусым 2010 жыл | ||||
| ||||
8 қараша 2004 жыл — 21 ақпан 2006 жыл | ||||
Ізашары | Раул Гонсалес | |||
Ізбасары | Симеон Датуманонг | |||
| ||||
30 маусым 1998 жыл — 30 маусым 2007 жыл | ||||
Ізашары | Джозеф Яп | |||
Ізбасары | Джозеф Яп | |||
Өмірбаяны | ||||
Партиясы | Либералдық партия | |||
Білімі | Атенео-де-Манила университеті | |||
Дүниеге келуі | 8 ақпан 1960 (1960-02-08) Манила, Филиппин | |||
Қайтыс болуы | 24 маусым 2021 (2021-06-24) (61 жас) Кесон-Сити Филиппин | |||
Әкесі | II Акино Бенигно | |||
Анасы | Корасон Акино | |||
Жұбайы | үйленбеген | |||
Сайты | www.noynoy.ph/ | |||
Қолтаңбасы | ||||
Марапаттары | ||||
Бенигно Акино IIІ Ортаққорда | ||||
өңдеу |
Акино төртінші буынды саясаткер және 2010 жылдан 2016 жылға дейін Либералдық партияның төрағасы болып табылады[2]. Манилада туған, Акино 1981 жылы Атенео де Манила университетінің экономика мамандығы бойынша магистратураны бітірді және оның отбасына, Көп ұзамай Құрама Штаттар. 1983 жылы Филиппинге қайтыс болғаннан кейін көп ұзамай әкесі өлтірілді және жеке секторда бірнеше лауазымдар атқарған. 1998 жылы Тарлак провинциясының 2-округінің өкілі ретінде Өкілдер палатасына сайланды. Кейінірек 2001 және 2004 жылдары үйге қайта сайланды. 2007 жылы мерзімге байланысты үйге қайта сайлануға рұқсат бермей, Филиппиннің 14-ші Конгресінде Сенатқа сайланды.
9 қыркүйекте, 2009 жылғы, көп ұзамай оның анасы қайтыс болғаннан кейін, Акино ресми ол 2010 жылғы президенттік сайлауға үміткер еді жариялады. Ол сайланды және 2010 жылдың 30 маусымында Филиппиннің он бесінші президенті ретінде Глория Макапагал-Арройо кейінгі манилада Ризаль паркіндегі Quirino залыда қызмет етті. Ол 2016 жылы 30 маусымда Родриго Дутертенің орнына өзінің мерзімінің соңында бас тартты[3].
2013 жылы Time оған әлемдегі ең ықпалды 100 адамның бірі атады[4].