ಪಪ್ಪಾಯಿ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಪರಂಗಿ ಕ್ಯಾರಿಕೇಸೀ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಜನಪ್ರಿಯ ಫಲವೃಕ್ಷ (ಪಪಾಯ). ಪರಂಗಿಹಣ್ಣು, ಅಕ್ಕತಂಗಿಯರ ಹಣ್ಣು ಪರ್ಯಾಯನಾಮಗಳು. ಕ್ಯಾರಿಕ ಪಪಾಯ ಇದರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಹೆಸರು.
ಪಪ್ಪಾಯಿಯ ತವರು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್ಗಳೆನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು 16ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಭಾರತದೇಶಕ್ಕೆ ತರಲಾಯಿತೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಈಗ ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ಇದರ ಬೇಸಾಯವುಂಟು. ತಮಿಳುನಾಡು, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಬಂಗಾಳ, ಬಿಹಾರ ಮತ್ತು ಒರಿಸ್ಸಾ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಪಪ್ಪಾಯಿ ಸದಾ ಹಸುರಾಗಿರುವ ಸಣ್ಣ ಮರ. ಇದರ ಕಾಂಡ ಟೊಳ್ಳು. ಕಾಂಡದ ಮೇಲೆ ತುದಿಯ ಎಲೆಗಳ ಕಿರೀಟ ಇದೆ. ಕಾಂಡದಮೇಲುಭಾಗ ಬೂದಿಯ ಬಣ್ಣ. ಎಲೆಗಳು ಸರಳ; ಹಸ್ತಾಕಾರದವು; ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಟೊಳ್ಳಾದ ತೊಟ್ಟು ಉಂಟು. ಎಲೆಗಳಿಗೆ ವಯಸ್ಸಾದಂತೆ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಒಣಗಿ ಕಳಚಿ ಬೀಳುವುವು. ಕಾಂಡದ ಮೇಲೆ ಹೀಗೆ ಕಳಚಿಬಿದ್ದ ಎಲೆಗಳ ಬುಡದ ಕಲೆ ಉಳಿದಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.
ಪಪ್ಪಾಯಿಯಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ರೀತಿಯ ಲಿಂಗ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಇದರಲ್ಲಿ ಹೂಗಳು ಹೆಣ್ಣು, ಗಂಡು ಮತ್ತು ದ್ವಿಲಿಂಗಿ-ಹೀಗೆ ಮೂರು ತೆರನಾದವು. ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಈ ಹೂಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಮರಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವುದುಂಟು. ಸಸಿಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟ ಐದು ತಿಂಗಳ ಅನಂತರ ಹೂವು ಬಿಡಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೂವು ಬಿಡುವವರೆಗೆ ಮರಗಳ ಲಿಂಗ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಹೆಣ್ಣು ಹೂವು ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದು ಮತ್ತು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ್ದು. ಹೂವಿನಲ್ಲಿ 5 ಪುಷ್ಪ ಪತ್ರಗಳೂ ದಪ್ಪ ಹಾಗೂ ಮೆದುವಾಗಿರುವ 5 ದಳಗಳೂ ನೀಚಸ್ಥಾನದ ಅಂಡಾಶಯವೂ ಇವೆ. ಹೂ ಒಂಟಿಯಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಮೂರು ಹೂವುಗಳನ್ನುಳ್ಳ ಮಂಜರಿಗಳಲ್ಲಿರಬಹುದು. ಅಂಡಾಶಯ ಅಂಡಾಕಾರದ್ದು, ನಸು ಹಸುರು ಬಣ್ಣಕ್ಕಿದೆ. ಶಲಾಕಾಗ್ರ 5 ಕವಲುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಅಂಡಕೋಶದ ಒಳಗೆ ಅಸಂಖ್ಯ ಅಂಡಕಗಳುಂಟು.
ಗಂಡು ಹೂಗಳು ಹೆಣ್ಣು ಹೂಗಳಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಹೂಗಳನ್ನುಳ್ಳ ಹೂಗೊಂಚಲುಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾವೇಶಗೊಂಡಿವೆ. ಹೂಗೊಂಚಲುಗಳಿಗೆ ಉದ್ದ ತೊಟ್ಟುಗಳುಂಟು. ಪ್ರತಿ ಹೂವಿನಲ್ಲಿ 5 ಪುಷ್ಪ ಪತ್ರಗಳೂ 5 ದಳಗಳೂ 10 ಕೇಸರಗಳೂ ಇವೆ. ದಳಸಮೂಹ ತುತ್ತೂರಿ ಆಕಾರದ್ದು. ಕೇಸರಗಳು ದಳಸಮೂಹದ ಕಂಠಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿವೆ.
ದ್ವಿಲಿಂಗಿ ಹೂಗಳು ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಹೂಗಳನ್ನು ಹೋಲುವುವು. ಈ ಹೂವಿನಲ್ಲಿ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಲಿಂಗಗಳೆರಡೂ ಉಂಟು. ಹೆಣ್ಣು ಹೂವಿನಿಂದ ಮೂಡುವ ಹಣ್ಣುಗಳು ಗುಂಡಾಗಿ ದಪ್ಪವಾಗಿವೆಯಾದರೆ ದ್ವಿಲಿಂಗಿ ಹೂಗಳಿಂದ ಬರುವ ಹಣ್ಣುಗಳು ಉದ್ದವಾದವೂ ಸಣ್ಣಗಾತ್ರದವೂ ಆಗಿ ಕೊಳವೆಯ ಆಕಾರದಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ. ಫಲದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಬರಿಯ ಹೆಣ್ಣು ಹೂ ಬಿಡುವ ಮರಗಳು ಶ್ರೇಷ್ಠ.
ಶೇಕಡವಾರು ಲಿಂಗಭೇದ ಬಗೆಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ಕೊಡುವ ಮರಗಳ ಪರಿಮಾಣ ಸುಮಾರು 40% ರಿಂದ 60%. ಹಲವು ಜಾತಿಯ ದ್ವಿಲಿಂಗಿ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಮರಗಳು ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ದ್ವಿಲಿಂಗತನವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಹಲವು ಬಾರಿ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಮರದ ಲಿಂಗಭೇದ ಆಶ್ಚರ್ಯವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಗಂಡು ಹೂಗಳನ್ನು ಬಿಡುವ ಮರ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆಯೇ ಫಲ ಕೊಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಹೂಗಳು ಹೆಣ್ಣು ಭಾಗವಾದ ಅಂಡಾಶಯವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದೇ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಕಾರಣ. ಆದರೆ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟ ಹಣ್ಣು ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿರುವುದು.
ಪಪ್ಪಾಯಿ ಉಷ್ಣವಲಯದ ವೃಕ್ಷ. ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರಮಟ್ಟದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಎತ್ತರವಾಗಿರುವ ಬೆಟ್ಟಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ 1000 ಫ್ಯಾ. - 1100 ಫ್ಯಾ. ಉಷ್ಣತೆ ಮತ್ತು ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ 400 ಫ್ಯಾ. ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿ ಉಷ್ಣತೆ ಉತ್ಕøಷ್ಟ. ಹೆಚ್ಚು ಉಷ್ಣತೆ, ಹೆಚ್ಚು ಶೀತ, ಆಲಿಕಲ್ಲು ಮಳೆ, ಚಂಡ ಮಾರುತ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುವ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಈ ಮರಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲ. ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಮಳೆ, ಚಳಿ, ಬಿಸಿಲು ಮುಂತಾದವನ್ನು ತಡೆಯುವ ಏರ್ಪಾಡು ಇರುವ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡಬಹುದು.
ಜೌಗಿಲ್ಲದ ಫಲವತ್ತಾದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಆಳವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಫಲವತ್ತಾಗಿರುವ ಮೆಕ್ಕಲು ಮಣ್ಣು ಉತ್ತಮ. ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಕಪ್ಪು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲೂ ಪಶ್ಚಿಮಘಟ್ಟಗಳ ಜಂಬಿಟ್ಟಿಗೆ ಮಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೂ ಇದು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದರ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ಆಳ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ನೀರು ಬಸಿದು ಹೊಗುವಂತದ್ದು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಗಾಳಿಯಾಡುವಂತೆ ಇರಬೇಕು. ಇದರ ಬೇರು ಭೂಮಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಆಳವಾಗಿ ಹೋಗದೆ ಮೇಲುಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದ ಚೌಗು ಇದ್ದರೆ ಕೊಳೆತು ಹೋಗುವ ಸಂಭವ ಹೆಚ್ಚು. ಸ್ವಲ್ಪ ಚೌಗು ಇದ್ದರೂ ಮರದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗದೆ ಎಲೆಗಳು ಬಿಳಿಚಿಕೊಂಡು ಬಲಿಯುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆಯೆ ಉದುರುವುದು, ಫಲ ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗುವುದು ಅಥವಾ ಫಲಕೊಡದೆ ಹೋಗುವುದು ಮುಂತಾದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುವು. ಜಿಗುಟು ಮಣ್ಣು ನೀರು ಬಸಿಯುವಿಕೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯುಂಟುಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅಂಥ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಇದರ ಬೇಸಾಯ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.