ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯ ಇಂಧನ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳು ಹೂಳಲಾದ ಸತ್ತ ಸಾವಯವ ಜೀವಗಳ ಆಮ್ಲಜನಕವಿಲ್ಲದೆ ಕೊಳೆತ ಸ್ಥಿತಿಯಂತಹ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಿಂದ ರಚನೆಯಾಗಿರುವ ಇಂಧನಗಳಾಗಿವೆ. ಸಾವಯವಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಾಗಿ ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ೬೫೦ ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹಳೆಯದಾಗಿರುವ ಸಾದ್ಯತೆ ಇದೆ.[1] ಈ ಇಂಧನಗಳು ಇಂಗಾಲ ಮತ್ತು ಹೈಡ್ರೋಕಾರ್ಬನ್ಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.
ಬಾಷ್ಪಶೀಲ ವಸ್ತುಗಳಾದ, ಇಂಗಾಲ; ಜಲಜನಕ ಗಳ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಿಂದ ಮಿಥೇನ್ ನಂತಹ ದ್ರವರೂಪದ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂನಂತಹ ಸಂಯುಕ್ತವಸ್ತುಗಳು ಘಟಿಸುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಬಾಷ್ಪಶೀಲರಹಿತ ವಸ್ತುಗಳಾದ. ಆಂತ್ರಸೈಟ್ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲುಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಇಂಗಾಲವೆಂಬ ಮೂಲವಸ್ತುವಿನ ವಿಘಟನೆಯಿಂದಾಗಿ ರಚನೆಗೊಂಡಿದೆ. ಹೈಡ್ರೋಕಾರ್ಬನ್ ಘಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಎಣ್ಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತ ಅಥವಾ ಅದೊಂದನ್ನೇ ಅಥವಾ ಮಿಥೇನ್ ಕ್ಲಾತ್ರೇಟ್ಸ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಿಥೇನ್ ಅನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಇವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಿ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಅದೆಂದರೆ ಅವೆಲ್ಲಾ ಸತ್ತು ನಶಿಸಿದ ಸಸ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು[2] ಭೂಮಿಯ ಆಳವಾದ ಪದರದಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, ಶಾಖ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡದಿಂದ ವಿಘಟನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ವಿಭಜನೆಗೊಂಡಂತಹ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಅಂಶದ ಘಟಕಗಳಿಂದ ರಚನೆಯಾಗಿವೆ.[3] ಈ ಒಂದು ಬೈಯೋಜೆನಿಕ್ ಥಿಯರಿಯನ್ನು ೧೫೫೬ ರಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜ್ ಅಗ್ರಿಕೋಲ್ ನಿಂದ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು. ಮತ್ತು ಆನಂತರ ೧೮ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮಿಕೈಲ್ ಲೊಮೊನೊಸೊವ್ ನಿಂದ ಪರಿಚಯವಾಗಿತ್ತು.
ಎನರ್ಜಿ ಇನ್ಫರ್ಮೇಶನ್ ಅಡ್ಮಿನಿಸ್ಟೇಶನ್ನಿಂದ ೨೦೦೭ ರಲ್ಲಿ ಇಂತಿಷ್ಟು ಖರ್ಚಾದ ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಲಾಯಿತು. ಪ್ರಂಪಚದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಕ್ತಿ ಬಳಕೆಗಾಗಿ ೮೬.೪% ನಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳಿಗಾಗಿ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮೂಲಗಳು ಖನಿಜತೈಲ ೩೬.೦%, ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ೨೭.೪%, ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅನಿಲ ೨೩.೦%, ನಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.[4]. ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಮೂಲಗಳು ೨೦೦೬ ರಲ್ಲಿ ಹೈಡ್ರೋಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ೬.೩%, ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯರ್ ೮.೫% ಮತ್ತು (ಜಿಯೋಥರ್ಮಲ್, ಸೋಲಾರ್, ಅಲೆ, ಗಾಳಿ, ಮರ, ಕಸ ಇವೆಲ್ಲವುಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ೦.೯% ರಷ್ಟು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ.[5] ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಯ ಬಳಕೆಯು ಒಂದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ೨.೩% ನಷ್ಟು ಏರುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.
ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳು ಪುನರ್ನವೀಕರಣ ಮಾಡಲಾಗದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಏಕೆಂದರೆ ಅವು ರಚನೆಯಾಗಲು ಮಿಲಿಯನ್ ಗಟ್ಟಲೆ ವರ್ಷಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಈ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಹೊಸ ಇಂಧನಗಳು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬರಿದು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ಉಪಯೋಗವು ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಆತಂಕಗಳನ್ನು ಏರಿಕೆಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಜಾಗತಿಕರಣ ಚಳುವಳಿಯು ನವೀಕರಣಗೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯ ಉತ್ಪಾದನೆಗೋಸ್ಕರ ಆರಂಭವಾಗಿದೆ ಆದ್ದರಿಂದ ಏರಿಕೆಯಾಗಿರುವ ಶಕ್ತಿಯ ಅಗತ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಸಹಾಯವಾಗುವಂಥ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ದಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನಗಳು ಒಂದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೨೧.೩ ಬಿಲಿಯನ್ ಟನ್ಗಳಷ್ಟು (೨೧.೩ [[ಗಿಗಾಟನ್|ಗಿಗಾಟನ್]]ಗಳು) ಗಳು) ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಅನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ವಿಧಾನಗಳು ಅರ್ಧ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ೧೦.೬೫ ಬಿಲಿಯನ್ ಟನ್ಗಳಷ್ಟು ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಲಿದೆ (ಒಂದು ಟನ್ ವಾತಾವರಣದ ಕಾರ್ಬನ್ ೪೪/೧೨ ಅಥವಾ ೩.೭ ಟನ್ಗಳಷ್ಟು ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್ಗೆ ಸಮನಾಗಿರುತ್ತದೆ).[6] ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್, ಗ್ರೀನ್ಹೌಸ್ ಗ್ಯಾಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ, ಇದು ವಿಕಿರಣ ಬಲವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗ್ಲೋಬಲ್ ವಾರ್ಮಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸರಾಸರಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈ ತಾಪಮಾನಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ, ಹವಾಮಾನ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳುಇದರಿಂದಾಗುವ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳಾಗುತ್ತವೆಂದು ನಂಬಿದ್ದಾರೆ.