Firdusius
poeta / From Wikipedia, the free encyclopedia
Firdusius,[1] vulgo Firdausī (pleno nomine Abū al-Qāsim Manṣūr ibn Ḥasan al-Ṭūṣī; natus circa annum 940; mortuus 1020) fuit poeta Persicus, auctor carminis epici cuius titulus est Šāhnāmah, scilicet 'Liber regum'.
Firdusius, filius hortarii cuiusdam, natus est in pago urbiculae Susiorum (Ṭūs) haud longe a Mašhad iacentis in regione Chorasania. Ipse e patris negotio cognomen habuit firdausī "qui in paradiso, i.e. horto, laborat". Munus vatis sive poëtae petens, anno circiter 977 Alexandriam Gasnensem petivit ad aulam principis Maḥmūd-i Ghaznavī, qui eum continuare iussit carmen historicum de imperatoribus et regibus Persarum, nuper a Daqīqī inceptum et 2000 versuum comprehendens. Princeps dicitur mercedem promisisse ob mille versus mille aureum, sed anno 1011, carmine iam ad numerum 120 000 versuum extenso, conventum renegavisse; poëtam igitur, mercedem argenteum pro aureum despuentem, iratum ab aula exivisse. Mortuus est anno Hegirae 411 (1020 p.C.n.) annum fere octogesimum agens.