Iacobus Joyce
From Wikipedia, the free encyclopedia
Iacobus Joyce (2 Februarii 1882 – 13 Ianuarii 1941), vulgo plene James Augustine Aloysius Joyce, fuit poeta et scriptor Hibernus ac magister et litterarum eruditus censorque, qui mythistorias et carmina Anglice scripsit. Quamquam opera illius pauca sunt, Joyce auctoritate operum suorum litteras saeculi vicensimi adfecit. Innotuit opere Ulysses (1922). Alia opera magni momenti sunt Dubliners (1914), A Portrait of the Artist as a Young Man (1916) et Finnegans Wake (1939).
Noram Barnacle anno 1931 in matrimonium duxit; quae autem ipso die, hoc est 16 Iunii 1904, quo omnia in libro Ulysses enarrata aguntur, hoc est 16 Iunii 1904, eum per ripam Liffey comitata est, et laeva sub bracchiis eius supposita deglubit. Et quidem hodie dies hic nomine Bloomsday celebratur.
Cum Joyce maiorem aetatis virilis partem vitam extra patriae fines egerit, attamen res Hibernicae summa sunt momenti omnibus eius scriptis parantque fabulis omnia loca et multa argumenta. Praesertim Iacobi Joyce discrepatio gravior cum Ecclesia Catholica significat dissensionem similem in persona Stephani Daedali, qui in duobus libris apparet. Dublinum basis est mundi fabularis Joyceani. Vita eius cum familia peracta, gesta amicique dierum illorum in ludo conlegioque repraesentantur; Ulysses adamussim in viis veris angiportisque urbis effingitur. Voluntarius exsul praeterea in continentem Europae, proprie Lutetiam Franciae fugit. Cura autem unius loci Dublini data Joyce paradoxe, avant-garde, ironia et cosmopoliticissimus et communalissimus omnium scriptorum Anglicorum illius temporis ferit.?