Sic et non
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sic et non est liber scholasticus a Petro Abaelardo post concilium Suessionae (mense Aprili anno 1121 habitum) compositus. Summa huius operis tribus partibus constat, quarum prima Prologus est, in quo regulae adversas auctoritates interpretandi conciliandique proferuntur; secunda, sententiae ex scriptura sacra dictisque patrum sanctorum excerptae; et tertia, excerpta ex libro retractationum Sancti Augustini.
Partem secundam Abaelardus semper recensebat, quia auctoritates ex parte secunda excerptas saepe in opera theologica sua inseruit.
Titulus libri significat "Ita et Non" vel "Pro et contra" quod libri thema indicat. Abaelardus interrogat utrum aliquid verum sit an non, et respondet in contrarias rationes, "sic" et "non". Idea est ostendere varietatem sententiarum inter scripturas, scripturas sanctas, patres ecclesiae et alios auctores christianos, et ut legentes cogantur ad considerandum diversa argumenta pro et contra opiniones.
Codices huius operis in quattuor recensiones dividi possunt:[1]
- Recensio Z (anno 1121)
- Recensio TCEBS (inter annos 1121 et 1126)
- Recensio DL (inter annos 1121 et 1126)
- Recensio MKAk (inter 1127 et 1132)