Океански ров
вдлабнатина во морското дно / From Wikipedia, the free encyclopedia
Океанските ровови — долги, тесни топографски вдлабнатини на дното на океанот. Тие се обично 50 до 100 киломери широки и 3 до 4 километри под нивото на околното океанско дно, но може да бидат во должина од илјадници километри. Има околу 50,000 километри на океански ровови ширум светот, најмногу околу Тихиот Океан, но исто така и во источниот дел на Индискиот Океан и неколку други локации. Најголемата измерена длабочина на океанот е во Челинџер Дип на Маријанскиот Ров, на длабочина од 11,034 метри под нивото на морето.
Океанските ровови се одлика на карактеристичната тектоника на плочите на Земјата. Тие ги означуваат локациите на конвергентните граници на плочите, по кои литосферските плочи се движат една кон друга со стапки кои варираат од неколку милиметри до над десет сантиметри годишно. Океанската литосфера се движи во ровови со глобална стапка од околу 3 km2 /годишно [1] Ров ја означува положбата на која свитканата, спуштачка плоча почнува да се спушта под друга литосферска плоча. Рововите се генерално паралелни и околу 200 километри од вулканскиот лак.
Голем дел од течноста заробена во седиментите на плочата за субдукција се враќа на површината во океанскиот ров, создавајќи калливи вулкани и ладни извори. Овие поддржуваат уникатни биоми базирани на хемотрофни микроорганизми. Постои загриженост дека пластичните остатоци се акумулираат во рововите и им се закануваат на овие заедници.